Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Χαλαρή κουβέντα
humor
Αγωνιστική Παρέμβαση:
Πριν το Γαμο
Αυτός: Ναι. Επιτέλους. Δεν μπορούσα να περιμένω άλλο.
Αυτή: Θέλεις να φύγω;
Αυτός: Όχι. Ούτε καν να το σκέφτεσαι!
Αυτή : Με αγαπάς;
Αυτός : Φυσικά! Όσο πάει και πιο πολύ!
Αυτή: Με έχεις απατήσει ποτέ;
Αυτός: Όχι βέβαια!
Αυτή: Θα με φιλήσεις;
Αυτός: Οπωσδήποτε!
Αυτή : Θα με χτυπήσεις;
Αυτός: Είσαι τρελή; Δεν είμαι τέτοιος τύπος!
Αυτή: Μπορώ να σε εμπιστευτώ;
Αυτός: Ναι.
Αυτή: Αγάπη μου!
Μετά το γάμο...
Απλά ξαναδιάβασε από το τέλος προς την αρχή!!!
Αδαμάντιος Σκούφαλος:
Ελπίζω να μην προσβληθούν οι Κρητικοί του φόρουμ!
Το παρακάτω κείμενο το έγραψε μαθητής της ΣΤ΄ τάξης κάπου στην Μεσσαρά του Νομού Ηρακλείου. Η ορθογραφία των λέξεων μην σας παραξενέψει. Είναι αποτυπωμένη ακριβώς όπως στο προτότυπο χειρόγραφο κείμενο.
Θέμα: Ο Εβαγκελισμός τις Θεωτόκου.
Ο λουκάς εβαγκελίστικε ότι θα γενιθή ο χριστός. τότε ο θεός πέζη μια τ ανγκέλου κε λέει του. γλάκα μωρέ στη γη να βρίς το μαριό κε να του ιπής πως θα γενήσι το χριστό. κράθιε του και τούτονε το κρινο. θα δεχτεί πιο εύκολα.. κε ετσά γλακά ο άνγκελος στη γη επίγε κι ίβρικεν το μαριό και ίπε του. μαρία εσι δε το κατές μα είσαι βαρεμένο γιατι θα γενήσις το χριστό.
κε το μαριό τότε λεει. όφου! όφου! ίντα παθα! Κε ίντα νε τανά απού μου μιλίς. ας ειναι όμως. θα τονε γενήσο το χριστό... ποιος άντρας όμως θα με παντρευτί; και ίπετζι ο άνγκελος. μι στενοχοράσε συ μαριό κε επίε ο άγκελος στον Ιωσηφ κε του λεει.
ιωσιφ το μαριό ειναι βαρεμένο απο το θεο κε θα γενήσι το χριστό. συ ομως θα το παντρευτίς κε δε θα σε νειάζι πράμα. τότε ο ιωσίφ που δεν επίστεψε λέξι απο τα λόγια του ανγκέλου επαντρεύτικε το μαριό.
κε όντενε γενούσε έδωκε τιν εντολί να σφάξουνε όλα τα μορά του κόσμου.
Δ. Κουναλάκης:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΕλπίζω να μην προσβληθούν οι Κρητικοί του φόρουμ!
Το παρακάτω κείμενο το έγραψε μαθητής της ΣΤ΄ τάξης κάπου στην Μεσσαρά του Νομού Ηρακλείου. Η ορθογραφία των λέξεων μην σας παραξενέψει. Είναι αποτυπωμένη ακριβώς όπως στο προτότυπο χειρόγραφο κείμενο.
Θέμα: Ο Εβαγκελισμός τις Θεωτόκου.
Ο λουκάς εβαγκελίστικε ότι θα γενιθή ο χριστός. τότε ο θεός πέζη μια τ ανγκέλου κε λέει του. γλάκα μωρέ στη γη να βρίς το μαριό κε να του ιπής πως θα γενήσι το χριστό. κράθιε του και τούτονε το κρινο. θα δεχτεί πιο εύκολα.. κε ετσά γλακά ο άνγκελος στη γη επίγε κι ίβρικεν το μαριό και ίπε του. μαρία εσι δε το κατές μα είσαι βαρεμένο γιατι θα γενήσις το χριστό.
κε το μαριό τότε λεει. όφου! όφου! ίντα παθα! Κε ίντα νε τανά απού μου μιλίς. ας ειναι όμως. θα τονε γενήσο το χριστό... ποιος άντρας όμως θα με παντρευτί; και ίπετζι ο άνγκελος. μι στενοχοράσε συ μαριό κε επίε ο άγκελος στον Ιωσηφ κε του λεει.
ιωσιφ το μαριό ειναι βαρεμένο απο το θεο κε θα γενήσι το χριστό. συ ομως θα το παντρευτίς κε δε θα σε νειάζι πράμα. τότε ο ιωσίφ που δεν επίστεψε λέξι απο τα λόγια του ανγκέλου επαντρεύτικε το μαριό.
κε όντενε γενούσε έδωκε τιν εντολί να σφάξουνε όλα τα μορά του κόσμου.
--- Τέλος παράθεσης ---
Δεν ξέρω εάν αυτό το μήνυμα πρέπει να βρίσκεται στο 'humor" ή ίσως στην ενότητα για την καθημερινή άσκηση της ιατρικής...
Και το λέω αυτό γιατί αυτό το παιδί μπορεί να μην είναι από την Μεσσαρά αλλά και από άλλες περιοχές και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ακόμη και από μια αστική περιοχή να ήταν εάν θα είχε είχε διαφορετική σκέψη και το κυριότερο εάν 20 ή 40 χρόνια μετά θα έχει αλλάξει κάτι στον τρόπο που σκέφτεται έντονα επηρεασμένο από πολιτισμικούς παράγοντες:
Σκεφτείτε τα ακόλουθα που προκύπτουν από την αφήγηση αυτή και πως τα έχει καταλάβει το παιδί:
Ο Θεός είναι κάτι σαν τον αρχηγό της ευρύτερης οικογένειας, διατάζει και οι άλλοι τρέχουν αμέσως χωρίς αντιρρήσεις.
Το "μαριό" έχει μια δύσκολη αποστολή, είναι "εργάτης" του συστήματος, να φέρει τον Χριστό στον κόσμο χωρίς να υπάρχει άνδρας.
Η έλλειψη άνδρα είναι κάτι το αδιανόητο, πρέπει να βρεθεί κάποιος ακόμη κι αν δεν είναι αυτός ο πατέρας. Δεχεται εξ αρχής γιατί ξέρει ότι ο αρχηγός θα κάνει τα πάντα για να καλύπτεται το θέμα της υπόληψης που είναι στοιχείο "διατήρησης των ηθών και της κοινωνίας"
Ο Ιωσήφ πρέπει να υπακούσει την εντολή του αρχηγού καθώς αυτός θα "καθαρίσει" για αυτόν μετά σε ότι χρειαστεί, έστω και εάν δεν πιστεύει το λόγο για την ύπαρξη αυτής της θυσίας. Και η εκτόνωση του για αυτήν την "υποταγή" είναι κάτι το αναμενόμενο και κοινωνικώς αποδεκτό.
Έχετε σκεφτεί ότι αυτός που σκέφτεται τα παραπάνω μπορεί να είναι ο ασθενής που έρχεται στο ιατρείο μας και τον οποίο οφείλουμε να προσεγγίσουμε για να θεραπεύσουμε και την αρρώστια και την ασθένεια;
Γ.Κτιστάκης:
HELP for a topografo
EzeΤΡΟΛ:
Ο Κόναν πληροφορείται ότι στην άλλη άκρη του κόσμου υπάρχει ένα πανύψηλο βουνό, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται ένα παλάτι μέσα στο οποίο κατοικεί ο γέροντας που κατέχει την απόλυτη Σοφία της ζωής. Ζαλώνεται, λοιπόν, την ασπίδα, γραπώνει τη σπάθα, φοράει το γούνινο σωβρακάκι του και ξεκινάει για το βουνό.
Περνάει την Έρημο της Δίψας, διασχίζει το Φαράγγι Χωρίς Τελειωμό, αφήνει πίσω του το Πηγάδι των Χιλίων Ευχών, δρασκελίζει την Οροσειρά της Λήθης και μετά από μια μυθική πορεία εκατό ημερών στην Τούνδρα των Χαμένων Ελπίδων, φτάνει στους πρόποδες του Βουνού της Σοφίας. Σηκώνει το βλέμμα του και στην κορυφή του βουνού, μέσα στα σύννεφα, αντικρύζει το κάστρο του Σοφού να φωτίζεται από τις αστραπές.
Αρχίζει την ανάβαση, η θέληση του τον ατσαλώνει, τα μπράτσα σφίγγονται, οι φλέβες τινάζονται, το γούνινο σωβρακάκι του τον προστατεύει απ' το κρύο.
Βρυχάται όταν, κουρασμένος από την ανάβαση, πατάει στο πλάτωμα της κορυφής και βλέπει τους πανύψηλους, γρανιτένιους τοίχους να ορθώνοται απροσπέλαστοι μπροστά του. Η σιδερένια πύλη είναι κλειστή, αλλά την γκρεμίζει βρυχόμενος με ένα χτύπημα της ασπίδας του. Η επόμενη πόρτα, πιο βαριά, απαιτεί πιο δυνατό χτύπημα. Η τρίτη, ατσάλινη, πέφτει μετά απ'το δεύτερο χτύπημά του. Η τελευταία βαριά πόρτα από τιτάνιο σωριάζεται με κρότο καθώς ο βρυχηθμός του Κόναν σπάει τη σιωπή της ψυχρής κυκλικής αίθουσας, όπου ο γέροντας καθισμένος στον θρόνο του, συλλογίζεται με τα δάχτυλα ενωμένα κάτω απ'το πηγούνι του. Συνολικά, μέχρι να φτάσει στον γέροντα, ο Κόναν γκρέμισε τέσσερις πόρτες.
Ο Κόναν πλησιάζει το κέντρο της αίθουσας και ακουμπάει τα όπλα του μπροστά στα πόδια του Σοφού. Απόλυτη σιωπή βασιλεύει στην αιώνια αίθουσα.
- Ρησπέκτ, γέροντα. Μου είπαν ότι κατέχεις το μυστικό των μυστικών.
- Υπάρχουν και τα πόμολα, Κόναν.
- Μιλάς με γρίφους, γέροντα...
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση