Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα

Συντάξεις και κοινωνική αδικία.

(1/5) > >>

Argirios Argiriou:
Καθημερινή, 23/05/2010.
Tου Πασχου Mανδραβελη.

Οι γέροντες, ως αδύναμα μέλη της κοινωνίας, προσφέρονται για εύκολους συναισθηματισμούς και τους συνακόλουθους λαϊκισμούς. Μπορείς να χύσεις χειροκροτούμενος πολλά δάκρυα για τη 13η και τη 14η σύνταξη άνω των 1.400 ευρώ, διανθίζοντάς τα με αποφθέγματα του στυλ «αν μια κοινωνία δεν μπορεί να φροντίσει τους ηλικιωμένους της, τότε είναι χαμένη» κ. λπ.

Βέβαια, στην Ελλάδα, το σύνολο των ηλικιωμένων είναι υποσύνολο των συνταξιούχων. Το γεγονός ότι οι πραγματικά ηλικιωμένοι δεν απολαμβάνουν καλύτερης σύνταξης οφείλεται και στο γεγονός ότι συνταξιοδοτήθηκαν πολλοί που δεν είναι ηλικιωμένοι. Το χειρότερο είναι ότι οι μη ηλικιωμένοι συνταξιούχοι –πολλοί από τους οποίους παραοικονομούν εργαζόμενοι– χρησιμοποιούν τους ανήμπορους γέροντες για να δικαιολογήσουν στην κοινωνία τις δικές τους απαιτήσεις. Από δίπλα, βέβαια, πάντα βρίσκεται η Αριστερά να βαράει τα ταμπούρλα της κοινωνικής ευαισθησίας.

Φυσικά, σε ένα κόσμο άπλετων πόρων, η σύνταξη στα 50 δεν θα έπρεπε να αποτελεί πρόβλημα για τους εβδομηντάρηδες. Θα έπρεπε να παλεύουμε για να πετύχουμε το αναρχικό ιδανικό «σύνταξη στα 18, στράτευση στα 100». Μόνο που ζούμε σε ένα κόσμο περιορισμένων πόρων, τους οποίους πρέπει να μοιράζονται και οι πενηντάρηδες και οι εβδομηντάρηδες, αλλά –και αυτοί που βολικά ξεχνάμε– οι δεκαοκτάρηδες.

Γι’ αυτό πολλοί παραξενεύτηκαν από την απόφανση του κ. Κώστα Σημίτη ο οποίος έγραψε στην εφημερίδα «Το Θέμα»: «Το πρόγραμμα σταθεροποίησης είναι κοινωνικά άδικο... χρειάζεται αλλαγή. Η 13η και η 14η σύνταξη θα πρέπει, για παράδειγμα, να καταβληθούν και πάλι».

Mε όρους του παρόντος οποιαδήποτε περικοπή δημόσιας δαπάνης μπορεί να θεωρηθεί κοινωνικά άδικη. Ειδικά για όσους (δικαίως ή αδίκως) έγιναν «απόμαχοι της εργασίας». Μόνο που η κοινωνία δεν αφορά αποκλειστικά το παρόν. Εχει να κάνει και με το μέλλον και ειδικά με εκείνη την ομάδα των επίσης αδύναμων μελών, που είναι τα παιδιά. Σ’ αυτά τα παιδιά η γενιά μας αφήνει ένα δημόσιο χρέος της τάξης του 150% του ΑΕΠ. Δηλαδή, οι άνθρωποι που βγαίνουν τώρα στην παραγωγή θα πρέπει να δουλεύουν ενάμιση χρόνο τζάμπα για να αποπληρώσουν τα χρέη ημών και των προηγουμένων. Αν, φυσικά, έχουν δουλειά...

Τους κληροδοτούμε, επίσης, ένα ασφαλιστικό σύστημα το οποίο, σύμφωνα με μελέτες της ΓΣΕΕ, το 2050 θα χρειαζόταν 24% του ΑΕΠ για να πληρώνει μόνο συντάξεις. Δηλαδή, τα παιδιά που τώρα τελειώνουν το Λύκειο όταν γίνουν 58 χρόνων θα πρέπει, αν βγάζουν περί τα 2.000 ευρώ, να δίνουν 700 ευρώ για ασφαλιστικές εισφορές, συν 500 ευρώ από τη φορολογία για το ασφαλιστικό, συν να αποπληρώνουν το δημόσιο χρέος. Οπότε, ακόμη κι αν όλες οι άλλες σπατάλες του Δημοσίου περικοπούν, πάμε στην καλύτερη περίπτωση στη γενιά των 800 ευρώ. Συνεχώς και μέχρι τον θάνατό τους. Λίγο ακριβή δεν θα τους έρθει η δική μας γενιά της αμφισβήτησης και της αέναης αριστεροσύνης;

Φυσικά, ένας άλλος κόσμος είναι πάντα εφικτός. Η γραμμική προβολή που κάνουμε μπορεί να αναιρεθεί από μια απότομη αύξηση της παραγωγικότητας. Τότε ακόμη και η 15η και η 16η σύνταξη θα είναι θεμιτές. Μέχρι τότε, όμως, το κοινωνικά δίκαιο και το κοινωνικά άδικο δεν έχει την πολυτέλεια να μη λαμβάνει υπόψη του το μέλλον. Διότι μεθαύριο θα έρθει στα πράγματα η νέα γενιά και θα εξακολουθήσει να εξηγεί την κοινωνική δικαιοσύνη μόνο με όρους του παρόντος. Και τότε, οι συνταξιούχοι και πραγματικοί γέροντες δεν θα έχουν ούτε λεφτά, αλλά ούτε δικαιολογίες.




Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Δ. Κουναλάκης:
χμμμ... σε ξένα χωράφια μπήκαμε....
Άραγε κοινωνική αδικία είναι το αντίθετο της κοινωνικής δικαιοσύνης;;;;;; Πριν το απαντήσετε σαν ερώτημα, σκεφτείτε τις προεκτάσεις που θα έχει η απάντηση σας....

Πρακτικό Quiz:
α) πόσο μένει καθαρό χρήμα μηνιαίως σε συνταξιούχο του ΙΚΑ με κατώτατη σύνταξη του ΙΚΑ+ΕΚΑΣ και φάρμακα αξίας 120 ευρώ μηνιαίως με νοσήματα που κανονικά έχουν συμμετοχή 25%
β) πόσο μένει καθαρό χρήμα μηνιαίως σε συνταξιούχο του ΙΚΑ με ένσημα για 22 χρόνια (μειωμένη σύνταξη) και ίδια ακριβώς φαρμακευτική αγωγή;

Που θα θέλατε να είστε στο α ή στο β;

Ιδεολογικό quiz:
Τι είναι η σύνταξη για εσάς;
α) Η εξασφάλιση του απαιτούμενου εισοδήματος για να ζήσει αξιοπρεπώς κάποιος όταν σωματικώς και νοητικώς αδυνατεί να δουλέψει.
β) Η ανταπόδοση των χρημάτων που έχει πληρώσει σταδιακά κατά την εργασία του ως ασφαλιστικές εισφορές.

Gatekeeper:
Προσεχώς κατάρρευση συντάξεων


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Το επιτακτικότερο πρόβλημα, που αποτελεί ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της οικονομίας, είναι το συνταξιοδοτικό. Αν δεν λυθεί σύντομα και οριστικά το θέμα των πρόωρα συνταξιοδοτημένων στην Ελλάδα, καμία ανάπτυξη ούτε σε ρυθμούς Κίνας δεν πρόκειται να αποτρέψει την καταστροφική πορεία της οικονομίας. Όσο υπάρχουν άνθρωποι που συνταξιοδοτούνται και παροπλίζονται στο ζενίθ της παραγωγικότητάς τους, θα παραπαίουμε ως κοινωνία και ως χώρα, μέχρις τελικής κατάλυσης του κοινωνικού ιστού!

Η επίσημη ανεργία ανέρχεται σε 1,3 εκατομμύρια ανθρώπους, ή 27,6% του συνολικού εργατικού δυναμικού της χώρας. Η πραγματικότητα είναι πιθανά πολύ χειρότερη, καθώς όπως έχει γραφτεί από πολλούς, μεγάλος αριθμός μικρομεσαίων και ελευθέρων επαγγελματιών έχουν μικρότερα έσοδα από τις εισφορές τους στο πρώην ΤΕΒΕ (νυν ΟΑΕΕ), άρα είναι πρακτικά άνεργοι.

Το συνολικό εργατικό δυναμικό της χώρας σήμερα δεν ξεπερνά τους 4.700.000 ανθρώπους. Αν αφαιρεθούν οι άνεργοι απομένουν 3,2 εκατομμύρια άνθρωποι να εργάζονται. Εξ αυτών οι ελεύθεροι επαγγελματίες που είναι πίσω στις εισφορές τους στον ΟΑΕΕ είναι κοντά στις 400.000 και άρα αυτοί πιθανά φυτοζωούν, άλλως δεν θα έμεναν οικειοθελώς χωρίς ασφάλιση υγείας.

Απομένουν 2,8 εκατομμύρια πραγματικά εργαζόμενοι, εκ των οποίων οι 670.000 είναι δημόσιοι υπάλληλοι του στενού δημόσιου τομέα, ενώ άλλοι 300.000 περίπου εικάζεται πως είτε δεν απογράφησαν, καθώς ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης που διενέργησε την απογραφή είπε πώς οι μισοί δήμοι δεν έστειλαν στοιχεία, είτε βρίσκονται σε κάποια από τις χιλιάδες αναπτυξιακές εταιρίες των δήμων και δεν περιελήφθησαν στην απογραφή, είτε εργάζονται σε κάποια από τις αμέτρητες ΔΕΚΟ. Ενδεικτικά, μόνο 350 μέλη ΔΣ απογράφησαν, ενώ οι οργανισμοί και ΑΕ του δημοσίου αριθμούν σε πολλές χιλιάδες. Έστω λοιπόν ότι ο ευρύτερος δημόσιος τομέας, με τις ΔΕΚΟ, αριθμεί περί το 1 εκατομμύριο, και ουσιαστικά πληρώνεται από τους φόρους και τις εισφορές των υπολοίπων εργαζομένων, ή από τα κρατικά μονοπώλια.

Άρα, η παραγωγική οικονομία που διατηρεί τις θέσεις εργασίας της σήμερα, αριθμεί σε 1,8 εκατομμύρια ιδιωτικούς υπαλλήλους, ελεύθερους επαγγελματίες, και μικρομεσαίους επιχειρηματίες.

Από την άλλη πλευρά, εκ των 10,94 εκατομμυρίων κατοίκων της χώρας μας, τα 2 εκατομμύρια περίπου είναι άνω των 65 ετών. Αυτό θα έδινε και το μέγιστο αριθμό συνταξιούχων, αν όλοι ήσαν πρώην εργαζόμενοι, ή δικαιούχοι κοινωνικού επιδόματος, περιλαμβανομένων και αμφοτέρων των συζύγων ζευγαριών που δούλευε μόνο ο άνδρας. Όμως, ο συνολικός αριθμός συντάξεων που πληρώνονται στην Ελλάδα είναι 4.390.000! Απίστευτο και όμως αληθινό!

Λέγεται ότι αυτές τις συντάξεις λαμβάνουν 2.600.000 δικαιούχοι. Φυσικά δεν είναι όλοι σε συντάξιμη ηλικία, αλλά έχουν λάβει κάποιο ευεργετικό "δωράκι" από παλαιότερη κυβέρνηση, και βγήκαν στη σύνταξη πολύ πριν την ηλικία συνταξιοδότησης ημών των πληβείων.

Είναι νομοτελειακά αδύνατον η παραγωγή πλούτου από 1,8 εκατομμύρια εργαζόμενους της παραγωγικής οικονομίας, με τους φόρους και την αναδιανομή των εισφορών τους, να πληρώνει μισθούς, συντάξεις και πρόσοδο σε 3,6 εκατομμύρια δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους!

Πολλοί μάλιστα συνταξιούχοι βγήκαν στη σύνταξη στην παραγωγικότατη ηλικία των 40-53 ετών, είτε μέσω κάποιας χαριστικής εθελουσίας, είτε μέσω νομοθετημάτων αναγνώρισης πλασματικού χρόνου εργασίας, είτε ως είθισται στα σώματα ασφαλείας και εθνικής άμυνας, είτε απλά ρουσφετολογικά.

Αυτό μεταφράζεται στο ότι ένας άνεργος πληρώνει με τους έμμεσους φόρους του, τη σύνταξη μιας άρτι συνταξιοδοτηθείσας 50χρονης με ανήλικο τέκνο (πχ 17 ετών). Λογίζοντας και το ότι τα συνταξιοδοτικά ταμεία ΟΤΕ/ΔΕΗ/ΟΑ επιχορηγούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό ετησίως με άνω του €1,3 δισεκατομμυρίων, είναι προφανές ότι η σημερινή κατάσταση δεν είναι βιώσιμη. Μόνο οι συνταξιούχοι του ΟΤΕ αριθμούν σήμερα σε 46.000 για έναν οργανισμό με μέγιστο αριθμό υπαλλήλων τους 17.000 προ πενταετίας, που σημαίνει πως έχουν προσδόκιμο ζωής μετά τη συνταξιοδότηση τριπλάσιο από τα 25-30 χρόνια υπηρεσίας τους. Σχεδόν 150 ετών προσδόκιμο ζωής δηλαδή! Κάτι άλλο περίεργο πρέπει να συμβαίνει.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι με το κούρεμα των αποθεματικών των ταμείων, οι συντάξεις πλέον είναι σχεδόν όλες προϊόν αναδιανομής τρεχουσών εισφορών και φόρων, το κόστος των €35 δισ. ετησίως είναι μη βιώσιμο. Προσθέτοντας τα €20 δισ. των μισθών του στενού δημόσιου τομέα, και ποιος ξέρει πόσα άλλα μέσω των ΔΕΚΟ και δημοτικών αναπτυξιακών ΑΕ, αθροίζουν πολύ περισσότερα από όσα 1,8 εκατομμύρια εργαζομένων της παραγωγικής τάξης μπορούν να αντέξουν.

Το κόστος των €55 δισεκατομμυρίων, επιμερισμένο σε 1,8 εκατομμύρια εργαζόμενους της παραγωγικής οικονομίας είναι απλά μη βιώσιμο. Σε αυτό το σύμπαν...

Η μοναδική λύση ελάφρυνσης είναι η παύση απόδοσης συντάξεων σε όσους είναι κάτω από τη συντάξιμη ηλικία των 65. Για τα εφάπαξ που έχουν δοθεί είναι πολύ αργά πια για δάκρυα Στέλλα.

Ας σταματήσουμε όμως να πίνουμε το αίμα των παιδιών μας, ως κοινωνία, ώστε να συνεχίζουμε να παρέχουμε ένα παράλογο προνόμιο σε λίγους τυχερούς και ευνοημένους από τη δυστυχία των υπολοίπων, που ζουν χωρίς να εργάζονται από την ηλικία των 42, 50 ή 53 ετών ως βάρος στους άλλους, παριστάνοντας ότι απολαμβάνουν τους καρπούς της αποταμίευσής τους. Τα λεφτά που ίσως αποταμίευσαν (πότε;) χάθηκαν, κουρεύτηκαν, φαγώθηκαν. Αυτά που παίρνουν τώρα είναι προϊόν εργασίας άλλων, που λαμβάνουν λιγότερα απ΄ όσο αποδίδουν στα 2,6 εκατομμύρια των συνταξιούχων. Αυτό!

Η Ελλάδα έχει καταντήσει να είναι μια χώρα πολιτών δυο ταχυτήτων. Εκείνων που υποφέρουν από την κρίση που φορτώσαν στους ώμους των χωρίς να "τα φάγανε μαζί", και εκείνων που είναι βολεμένοι να αποδέχονται τα προϊόντα της δυστυχίας των πρώτων.

Ελπίζω να διορθωθεί σύντομα αυτή η ανισότητα, αν και φοβάμαι ότι πολύ νωρίτερα ο παροιμιώδης γάιδαρος του χότζα, η παραγωγική οικονομία, θα ξεψυχήσει από την άπληστη αφαίμαξη.

Συνταξιούχος ετών 53 με σύνταξη €2.800 είναι μια προσβολή απέναντι στα 25χρονα παιδιά μας, που τους ζητάμε να δουλέψουν οκτάωρο για €490 καθαρά, για να πληρώσουν αυτή τη σύνταξη.

Αυτή η φάμπρικα δεν έχει πολύ χρόνο ακόμη. Είτε κατόπιν σχεδιασμού θα παύσει, είτε θα καταρρεύσει συμπαρασύροντας μαζί της ολόκληρη τη χώρα. Προτιμώ το πρώτο.

Αν μη τί άλλο, είναι ντροπή να εξωθήσουμε όλα τα παιδιά μας να φύγουν μετανάστες...



Πηγή:www.capital.gr

Ορθοπαιδικός:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
    Σύμφωνα με πληροφορίες η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου σε διάσκεψη, κεκλεισμένων των θυρών, έκρινε αντισυνταγματικές τις αναδρομικές περικοπές των συντάξεων των ενστόλων όλων των σωμάτων, των πανεπιστημιακών καθηγητών και των διευθυντών γιατρών του ΕΣΥ.
     Ειδικότερα, η Ολομέλεια έκρινε αντισυνταγματική, παράνομη και αντίθετη στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) την κυβερνητική πράξη αναδρομικού περιορισμού των συντάξεων των στρατιωτικών που έγινε, τον Αύγουστο του 2012.
     Μάλιστα, στην περίπτωση των συνταξιούχων ενστόλων η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου σχεδόν ομόφωνα (27 υπέρ και 2 κατά) αποφάνθηκε ότι ο νόμος 4093/2012 (Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013−2016) καταργήθηκε με τον νεότερο πρόσφατο νόμο 4307/2014.
     Κατά συνέπεια, έκριναν οι σύμβουλοι του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ότι η κυβερνητική πράξη περιορισμού των συντάξεων των ενστόλων δεν έχει «νόμιμο έρεισμα και είναι άνευ αντικειμένου».
    Τελικά, το Ελεγκτικό Συνέδριο ακύρωσε την κυβερνητική απόφαση που μείωσε το ύψος των συντάξεων και διαβίβασε ,απευθείας στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ), εντολή για άμεση αναπροσαρμογή των συντάξεων στα προ του Αυγούστου 2012 επίπεδα.
     Κατόπιν αυτών, το ΓΛΚ, θα αναπροσαρμόσει τις συντάξεις των στρατιωτικών στα επίπεδα του 2012.
     Παράλληλα, το ΓΛΚ σύμφωνα με το πνεύμα της δικαστικής απόφασης θα επιστρέψει άμεσα στους συνταξιούχους ενστόλους τα ποσά των συντάξεων τους που παρακρατήθηκαν μέχρι τώρα.
     Όπως είναι γνωστό, οι περικοπές στις συντάξεις των ενστόλων όλων των σωμάτων (στρατιωτικών, αστυνομικών, λιμενικών, πυροσβεστών, κ.λπ.) και των ειδικών μισθολογίων, όπως είναι των καθηγητών των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και των γιατρών διευθυντών του ΕΣΥ έγιναν κατά τις επιταγές του πλαισίου του νόμου 4093/2012.
     Παράλληλα, οι περικοπές των συντάξεων των ενστόλων παραβιάζουν επιπρόσθετα και το πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ, καθώς δεν προκύπτει από κάποιο στοιχείο ότι η αναδρομική μείωση των συντάξεων υπαγορεύτηκε από λόγους γενικότερου δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος.
     Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σε διάσκεψη και πάλι, κεκλεισμένων των θυρών με πλειοψηφία (21 υπέρ και 8 κατά), έκρινε σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ότι είναι αντισυνταγματικό το αναδρομικό «ψαλίδισμα» των συντάξεων που έγιναν τον Αύγουστο του 2012 σύμφωνα με το νόμο 4093/2012 στους συνταξιούχους δυο κατηγοριών του ειδικού μισθολογίου.
    Δηλαδή, στους συνταξιούχους του Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (καθηγητών) και στους γιατρούς διευθυντές του ΕΣΥ.
     Οι δύο αυτές κατηγορίες συνταξιούχων (καθηγητές και γιατροί) ζητούσαν να κηρυχθούν αντισυνταγματικές οι μειώσεις που επέφερε στις συντάξεις τους αναδρομικά από 1.8.2012 έως σήμερα ο νόμος 4093/2012.
    Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, έκρινε ότι οι περικοπές των συντάξεων παραβιάζουν τις διατάξεις του Συντάγματος που κατοχυρώνουν την ισότητα, την αναλογικότητα, την αξιοκρατία και την ιδιοκτησία, κ.λ.π.



ΥΓ: Δεν ξέρω απο νομολογία (και ούτε θέλω να μάθω). Πόσο κοινωνική αδικία είναι στα ειδικά μισθολόγια (σχετικά ανώτερα απο τα γενικά μισθολόγια) να είναι αντισυνταγματική η μείωση ενώ στα άλλα να μην είναι; Νομικά μπορεί να στέκει, αφού έτσι αποφάνθηκε το Ελ Συν. Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι κοντά στους ένστολους και στους δικαστικούς ωφελούνται και άλλοι...
    Το σύστημα καταρρέει αλλά κάποιοι κρατούν τις (παχυλές; ) συντάξεις τους. Φυσικά όλα αρχίσαν απο τους δικαστικούς (και απο το μισθολόγιο τους - ή κάνω λάθος; ).

ΑΡΗΣ:
Οι πλειοψηφία των συνταξιούχων, οι οποία λάμβαναν συντάξεις περίπου των 800 ευρώ, δεν είδαν μείωση των συντάξεών τους με τα μνημόνια, αλλά αύξηση της φορολογίας (φόροι ακινήτων, κοινωνικών επιδομάτων κλπ) με την οποία όμως μειώθηκε το εισόδημα τους

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα