Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Πολιτική και Κοινωνικά Θέματα
Ερχεται η σειρά των φαρμακοποιών
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Νικηφόρος Μαλεβίτης
malevitis@reporter.gr
Date: 00:57 - 26 Ιαν 2012
Από όλες τις ψηφοφορίες στη Βουλή για έκτακτα μέτρα και εισφορές, για χαράτσια κάθε μορφής και φορολογική αφαίμαξη του πληθυσμού, οι βουλευτές μας βρήκαν να επαναστατήσουν τώρα, όταν θίχτηκαν τα προνόμια μίας επαγγελματικής κατηγορίας που έχουμε συνηθίσει, καλώς ή κακώς, να συγκαταλέγουμε στις λεγόμενες "συντεχνίες". Η διάταξη του Πολυνομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών, με την οποία θα απελευθερωνόταν, λοιπόν, το ωράριο των φαρμακείων καταψηφίστηκε.
Το ερώτημα είναι βεβαίως γιατί τόση λύσσα των βουλευτών να προστατεύσουν τις ήδη προστατευμένες επαγγελματικές ομάδες (ταξίτζηδες, φαρμακοποιούς, δημοσίους υπαλλήλους, κλπ.), ενώ δεν συγκινούνται όταν πρόκειται να γονατίσουν τους δύσμοιρους ιδιωτικούς υπαλλήλους ή τους ευσυνείδητους επιχειρηματίες; Γιατί θέτουν σε κίνδυνο κάθε φορά την επόμενη δόση από τα χρήματα του Μηχανισμού στήριξης και μας βγάζουν την ψυχή στο στόμα, αντί να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα όπως επιμόνως ζητάει η Τρόικα;
Μίλησα με άνθρωπο σοβαρό, που γνωρίζει καλά το θέμα της υγείας και του φαρμάκου και βρίσκεται κοντά στον Λοβέρδο, και σας μεταφέρω τι μου είπε. Το παράδειγμα των φαρμακοποιών είναι ενδεικτικό του πως σκέφτονται οι πολιτικοί μας:
«Κοίτα», μου λέει, «έχουμε μειώσει το εγγυημένο καθαρό κέρδος των φαρμακοποιών από το 23% στο 15% περίπου. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι φαρμακοποιοί τα βγάζουν δύσκολα πέρα (είναι από τις πιο ευνοημένες κατηγορίες επαγγελματιών), αλλά το εισόδημά τους έχει πληγεί και καθυστερούν και να πληρωθούν από τα Ταμεία. Αν απελευθερώσουμε το ωράριο, θα αναγκαστούν να προσλάβουν κόσμο, για να μην κλείσουν τα φαρμακεία τους. Αυτό θα δώσει διέξοδο σε ανθρώπους που ψάχνουν δουλειά και νέους φαρμακοποιούς που δεν είχαν την τύχη να κληρονομήσουν άδεια από τον μπαμπά τους, αλλά οι φαρμακοποιοί που έχουν φαρμακεία δεν θα κερδίσουν τίποτε. Θα προσλάβουν προσωπικό μόνο και μόνο για να μείνουν στην αγορά. Τα κέρδη τους δεν θα αυξηθούν. Μόνο θα χάσουν από τους επιπλέον μισθούς.
Τώρα σκέψου ότι οι φαρμακοποιοί είναι μία από τις πιο συμπαθείς ομάδες για τους πολίτες, οι οποίοι νομίζουν ότι πληρώνουν πολύ λίγα για τα φάρμακά τους, διότι τα υπόλοιπα τους τα καλύπτουν τα Ταμεία. Επίσης, οι φαρμακοποιοί δίνουν συμβουλές στη γειτονιά για θέματα υγείας, μετράνε την πίεση της γιαγιάς, το ζάχαρο του παππού και γενικά λειτουργούν ως άτυπα κέντρα υγείας. Οπότε, αν αρχίσουν και βρίζουν βουλευτές που ψήφισαν υπέρ της απελευθέρωσης, η γνώμη τους μετράει πολύ περισσότερο στους πελάτες τους, από τις φωνές του Θύμιου Λυμπερόπουλου, ή του Φωτόπουλου της ΔΕΗ. Ήδη, ο Λοβέρδος (πρώτος σε ψήφους βουλευτής στην Ελλάδα) θα πληρώσει πολύ ακριβά στις εκλογές όσα τους έκανε. Οι υπόλοιποι δεν ήθελαν να πάθουν το ίδιο. Επιπλέον, οι επικεφαλής των κατά τόπους φαρμακευτικών συλλόγων έχουν ισχυρές πολιτικές διασυνδέσεις και ένας εξ αυτών τουλάχιστον θα πολιτευθεί με τη ΝΔ στην επόμενη αναμέτρηση. Και να ξέρεις ότι οι φαρμακοποιοί «ψηφίζουν μπετόν αρμέ». Με δεδομένο ότι έχουμε εκλογές σε λίγες εβδομάδες ή μήνες, τι περίμενες;».
Έτσι λοιπόν σκέφτονται οι πολιτικοί μας όταν είναι να κάνουν κάποια μεταρρύθμιση που ενοχλεί τα προνόμια συντεχνίας. Τα συμπεράσματα, δικά σας....
tasath:
Δυσκολεύομαι να ακολουθήσω τη σκέψη που - με το ζόρι - υποχρεώνει ένα εμπορικό κατάστημα (όπως είναι το φαρμακείο στην τελική) να λειτουργεί πέραν του θερσμοθετημένου ωραρίου των 40 ωρών την εβδομάδα (χώρια τις εφημερίες/διανυκτερεύσεις). Γιατί το "προαιρετικό" της υπόθεσης θα γίνει υποχρεωτικό όταν τεθεί θέμα επιβίωσης.
Δυσκολεύομαι να ακολουθήσω τη σκέψη που προστάζει ένα συνοικιακό/μικρό/μονοπρόσωπο φαρμακείο (όπως είναι η πλειοψηφία) να προχωρήσει σε προλήψεις εν καιρώ κρίσης και οικονομικής ρευστότητας, με μείωση του τζίρου κατά 40% από το 2009 και αβεβαιότητα για το μέλλον. Με το ζόρι καταπολέμηση της ανεργίας του κλάδου, ούτε ο ΟΑΕΔ δεν το έχει σκεφτεί.
Δυσκολεύομαι να ακολουθήσω τη σκέψη που συγκρίνει ανόμοια και άσχετα μεταξύ τους πράγματα: τους νόμους για την περικοπή των συντάξεων, με μια τροπολογία για το ποιος εγκρίνει το ωράριο των φαρμακείων. Και όλα αυτά στη βάση του ότι "οι βουλευτές ψηφίζουν το ένα, ψηφίζουν και το άλλο", η το ότι "αφού έκαναν αυτό για τον τάδε, να κάνουν εκείνο για τον δείνα".
Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι προτιμούμε ένα απελευθερωμένο ωράριο στο οποίο δεν έχει νόημα πλεόν η υποχρέωση της εφημερίας/διημέρευσης, που εξασφαλίζει το μίνιμουμ μόνιμης παρουσίας ανά πάσα στιγμή σε όλη τη χώρα. Και ότι θα βασιζόμαστε στην καλή θέληση του κάθε φαρμακείου για το πότε θα ανοίγει και πότε όχι.
Τέλος, δυσκολεύομαι να διακρίνω διαφορά στα επιχειρήματα κάποιων ατόμων που λένε ότι θέλουν να δραστηριοποιηθούν αυτόνομα, και κάποιων επιχειρηματικών συμφερόντων που στο απελευθερωμένο ωράριο έχουν εναποθέσει ένα μεγάλο μέρος των ελπίδων τους για τη φυσική εξόντωση των ανεξάρτητων μικρών φαρμακείων.
Η κοινή λογική λέει ότι, με απλή αύξηση κατά 30% των εφημεριών/διημερεύσεων, το όποιο πρόβλημα λύνεται πανεύκολα. Και μάλιστα χωρίς καν την ανάγκη ψήφισης από τη Βουλή (και άρα ανάδειξης ενός θέματος σε σημαία), αλλά με απλή υπουργική απόφαση.
EzeΤΡΟΛ:
Δυσκολεύομαι να ακολουθήσω τη σκέψη κάποιου που θέλει με το στανιό να επιβάλλει σε κάποιον άλλο να κλείνει την επιχείρησή του παρά τη θέλησή του.
Δ. Κουναλάκης:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔυσκολεύομαι να ακολουθήσω τη σκέψη που - με το ζόρι - υποχρεώνει ένα εμπορικό κατάστημα (όπως είναι το φαρμακείο στην τελική) να λειτουργεί πέραν του θερσμοθετημένου ωραρίου των 40 ωρών την εβδομάδα (χώρια τις εφημερίες/διανυκτερεύσεις). Γιατί το "προαιρετικό" της υπόθεσης θα γίνει υποχρεωτικό όταν τεθεί θέμα επιβίωσης.
Δυσκολεύομαι να ακολουθήσω τη σκέψη που προστάζει ένα συνοικιακό/μικρό/μονοπρόσωπο φαρμακείο (όπως είναι η πλειοψηφία) να προχωρήσει σε προλήψεις εν καιρώ κρίσης και οικονομικής ρευστότητας, με μείωση του τζίρου κατά 40% από το 2009 και αβεβαιότητα για το μέλλον. Με το ζόρι καταπολέμηση της ανεργίας του κλάδου, ούτε ο ΟΑΕΔ δεν το έχει σκεφτεί.
Δυσκολεύομαι να ακολουθήσω τη σκέψη που συγκρίνει ανόμοια και άσχετα μεταξύ τους πράγματα: τους νόμους για την περικοπή των συντάξεων, με μια τροπολογία για το ποιος εγκρίνει το ωράριο των φαρμακείων. Και όλα αυτά στη βάση του ότι "οι βουλευτές ψηφίζουν το ένα, ψηφίζουν και το άλλο", η το ότι "αφού έκαναν αυτό για τον τάδε, να κάνουν εκείνο για τον δείνα".
Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι προτιμούμε ένα απελευθερωμένο ωράριο στο οποίο δεν έχει νόημα πλεόν η υποχρέωση της εφημερίας/διημέρευσης, που εξασφαλίζει το μίνιμουμ μόνιμης παρουσίας ανά πάσα στιγμή σε όλη τη χώρα. Και ότι θα βασιζόμαστε στην καλή θέληση του κάθε φαρμακείου για το πότε θα ανοίγει και πότε όχι.
Τέλος, δυσκολεύομαι να διακρίνω διαφορά στα επιχειρήματα κάποιων ατόμων που λένε ότι θέλουν να δραστηριοποιηθούν αυτόνομα, και κάποιων επιχειρηματικών συμφερόντων που στο απελευθερωμένο ωράριο έχουν εναποθέσει ένα μεγάλο μέρος των ελπίδων τους για τη φυσική εξόντωση των ανεξάρτητων μικρών φαρμακείων.
Η κοινή λογική λέει ότι, με απλή αύξηση κατά 30% των εφημεριών/διημερεύσεων, το όποιο πρόβλημα λύνεται πανεύκολα. Και μάλιστα χωρίς καν την ανάγκη ψήφισης από τη Βουλή (και άρα ανάδειξης ενός θέματος σε σημαία), αλλά με απλή υπουργική απόφαση.
--- Τέλος παράθεσης ---
Σέβομαι αυτά που γράφεις, είμαι από τους λίγους ιατρούς που θεωρώ ότι το κέρδος των φαρμακοποιών πρέπει να είναι με ποσόστωση επί της τιμής του φαρμάκου όταν η αποπληρωμή τους δεν είναι άμεση αλλά προσπάθησε να καταλάβεις και τα εξής:
- Το φαρμακείο έχει περιορισμούς που δεν έχει ένα εμπορικό κατάστημα όσον αφορά την άδεια που δεν έχει ένα κατάστημα. Και τα φαρμακεία δεν είναι πάντα σε τοποθεσίες αναλογικά με την ζήτηση. Άρα τα περί ωρών εργασίας πρέπει να είναι πιο ελαστικά από την στιγμή που το φαρμακείο μπορεί να προσλάβει προσωπικό ακόμη κι όταν δεν είναι σε καθεστώς εταιρείας.
- Δεν συμφωνώ καθόλου σε υποχρεωτικό ωράριο φαρμακείου, αλλά σε ελάχιστο ωράριο και σε προαιρετικό εφόσον ο φαρμακοποιός κρίνει ότι υπάρχει κόσμος και εκτός των υποχρεωτικών ωρών και πάντα με παρουσία φαρμακοποιού, αυτό δεν πρέπει να απαγορεύεται.
- Το επιχείρημα περί αλυσίδων δεν στέκει όταν για άδεια φαρμακείο μόνο φαρμακοποιός και όχι εταιρεία μπορεί να πάρει άδεια αλλά και πάλι σε διαβεβαιώ ότι αυτό φτιάχνεται εκ των έσω όταν υπάρχουν νυν φαρμακοποιοί με ιδιωτικά συμφωνητικά που δεσμεύουν άλλους φαρμακοποιούς που έχουν πάρει στο όνομα τους την άδεια. Κάποια μάλιστα και πολύ ψηλά στην ιεραρχία.... Ονόματα δεν θα πω... Είναι γνωστά στο χώρο.
- Θεωρώ επίσης ότι από την στιγμή που σήμερα μπορεί με οθόνη των 100 ευρώ να προβάλλεται το ποια φαρμακεία είναι ανοικτά κάθε μέρα δεν υπάρχει κανένας λόγος να κουβεντιάζουμε για κατάργηση των εφημερευόντων. Ίσως πρέπει μάλλον να μιλάμε για κατάργηση της "μπάζας" των εφημερευόντων.
EzeΤΡΟΛ:
Mε τον EOPYY μπάχαλο και τις τσέπες άδειες, είναι λογικό όλο και περισσότεροι ασφαλισμένοι ή πρώην ασφαλισμένοι να παρακάμπτουν τον ιατρό και να απευθύνονται στον φμφ, ειδικά για παθήσεις στις οποίες έχουν "εμπειρία" π.χ. κρυολογήματα, οσφυαλγία κ.λπ. Αν τώρα θυμηθούμε τα ΜΗΣΥΦΑ και τα φαρμακεία στα σούπερ-μάρκετ, το πράγμα "κουμπώνει" με ένα και μόνο στόχο: Να απαλλαγεί ο ΕΟΡΥΥ από όσο περισσότερες δαπάνες μπορεί για αμοιβή ιατρών, φαρμακοποιών και πληρωμή φαρμάκων.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Απαξίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας από τους Έλληνες. Στρέφονται στους φαρμακοποιούς για τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν
Η απογοήτευση των Ελλήνων από το Εθνικό Σύστημα Υγείας αποτυπώνεται με τον πιο εμφατικό τρόπο σε παγκόσμια έρευνα, με μόλις 12% να δηλώνει ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση.
Με οκτώ στους δέκα Έλληνες να δηλώνουν απογοητευμένοι, όπως επισημαίνει ο "Ελεύθερος Τύπος", επισημαίνουν πως το ΕΣΥ οδεύει (20%) ή βρίσκεται σε κρίση (67%).
Δηλώνοντας φορτωμένοι με άγχος, το οποίο ενοχοποιείται σε μεγάλο βαθμό (73%) για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν με την υγεία τους, θεωρούν ως λιγότερο σημαντικούς παράγοντες επιρροής της υγείας την πολυφαρμακία και την κακή ποιότητα ύπνου.
Το παράδοξο είναι ότι απευθύνονται αρχικά για τα προβλήματα της υγείας τους στους φαρμακοποιούς (63%) και σε γιατρούς του ιδιωτικού τομέα (45%), την ώρα που ο αντίστοιχος μέσος όρος των υπόλοιπων χωρών αγγίζει το 24%.
Απευθύνονται στους γιατρούς του Εθνικού Συστήματος Υγείας σε ποσοστό 45%, κάτι που δείχνει την απαξίωση του ΕΣΥ και των ασφαλιστικών φορέων αν αναλογιστεί το ποσοστό του 63% που απευθύνεται στους φαρμακοποιούς.
Στρέφονται μάλιστα για πληροφόρηση σε μεγάλο βαθμό σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα υγείας με αυτούς, καθώς και σε εξειδικευμένα μέσα ενημέρωσης (ιστοσελίδες, έντυπα, ραδιόφωνο).
Οι Έλληνες διαφέρουν από τον υπόλοιπο κόσμο και στο γεγονός ότι δεν ικανοποιούνται αν δεν πάρουν τη γνώμη δύο ή τριών γιατρών για το πρόβλημα υγείας τους, ενώ το 57% των ξένων μένει ικανοποιημένο με την ιατρική συμβουλή του οικογενειακού γιατρού.
Σε ό,τι αφορά το επίπεδο της υγείας τους, οι περισσότεροι Έλληνες το θεωρούν ικανοποιητικό, με τον μέσο όρο των 27 χωρών να βρίσκεται στο 70% και των Ελλήνων στο 72%.
Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από διεθνή έρευνα που πραγματοποιήθηκε από εταιρείες-μέλη του Διεθνούς Δικτύου Έρευνας Αγοράς IriS (International Research InstituteS), το οποίο στην Ελλάδα εκπροσωπείται από τη FOCUS-BARI.
Η έρευνα διεξήχθη σε 22.000 άτομα ηλικίας 18 ετών και άνω, με κοινό ερωτηματολόγιο, σε 28 χώρες σε Ευρώπη, Ασία, Βόρεια και Νότια Αμερική, Αυστραλία και Αφρική.
Στόχος της έρευνας ήταν η συγκριτική μελέτη των αντιλήψεων και εμπειριών του κοινού ως προς θέματα που αφορούν την υγεία και τις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης σε κάθε χώρα. Η έρευνα διεξήχθη από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο του 2011.
Αχνό χάος
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση