Καλώς ήρθατε στην διαδικτυακή μας κοινότητα.
Εδώ μπορείτε να συζητήσετε και να ενημερωθείτε για θέματα που αφορούν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Για να συμμετέχετε και να μπορείτε να κατεβάσετε αρχεία και εικόνες που βρίσκονται στα μηνύματα πρέπει να εγγραφείτε.
Η εγγραφή είναι δωρεάν και θα σας αποσταλεί άμεσα ένα e-mail για την ενεργοποίηση της εγγραφής σας.
Εάν δεν το λάβετε σε λίγα λεπτά ελέγξετε το φάκελο ομαδικής αλληλογραφίας ή το φάκελο SPAM ή το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας καθώς μπορεί να βρεθεί εκεί από λάθος του λογισμικού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Εάν έχετε ξεχάσει τον κωδικό σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας ξανασταλεί από εδώ.
11 Δεκεμβρίου 2024, 12:11:18

Αποστολέας Θέμα: Η θεραπεία της ανοησίας.  (Αναγνώστηκε 2773 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

5 Σεπτεμβρίου 2011, 22:13:55
Αναγνώστηκε 2773 φορές
Αποσυνδεδεμένος

Argirios Argiriou

Moderator
04-09-2011,  Καθημερινή.
Tου Πάσχου Mανδραβέλη.


H ανοησία δεν είναι κουσούρι. Ούτε κάποια πνευματική ασθένεια. Ανόητα συμπεριφέρεται κάποιος όταν ενεργεί χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την πραγματικότητα. Αν, δηλαδή, κάποιος αδιαφορήσει για την ύπαρξη μιας τζαμαρίας και περάσει σαν να μην υπάρχει, λέμε ότι συμπεριφέρθηκε ανοήτως. Αν κάποιος συνεχίζει να σπαταλά λεφτά ενώ βρίσκεται σε καθεστώς χρεοκοπίας, λέμε ότι συμπεριφέρεται ανοήτως ανεύθυνα.

Η Ελλάδα βρέθηκε τον Μάιο του 2010 στα πρόθυρα του οικονομικού της θανάτου. Λεφτά δεν υπήρχαν ούτε για τις βασικές λειτουργίες του κράτους. Οι μηχανισμοί συλλογής εσόδων, ύστερα από πέντε χρόνια «επανίδρυσης του κράτους», ήταν (και παραμένουν) διαλυμένοι. Η παραγωγική της βάση, ισχνότατη· είχαμε και έχουμε μια οικονομία που παράγει υπηρεσίες προς αλλήλους. Ενα εκατομμύριο και πλέον δημοσίους υπαλλήλους, τους περισσότερους αναλογικά δικηγόρους, δικαστές, φαρμακοποιούς, συμβολαιογράφους, δημοσιογράφους, στρατιωτικούς κ. λπ. Το μόνο που δεν έχουμε είναι πραγματική παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών, που μπορούν να εξαχθούν ώστε να συντηρήσουν τις υπόλοιπες δραστηριότητες (ασχέτως αν αυτές παράγουν καλές ή κακές υπηρεσίες). Το ελληνικό οικονομικό θαύμα ζούσε καταναλώνοντας κοινοτικές επιδοτήσεις και ξένα δανεικά, τα οποία έπρεπε να γίνουν παραγωγικές επενδύσεις. Κι αυτό το βαφτίσαμε «η υψηλότερη ανάπτυξη στην Ευρώπη».

Κάποια στιγμή, τα δανεικά -που ασυλλόγιστα παρείχε η «φούσκα» των χρηματαγορών- στέρεψαν. Στο ελληνικό οικονομικό σύστημα «ήρθε κόλπος». Εζησε το αντίστοιχο μιας καρδιακής προσβολής. Δεν εισέρρεε νέο αίμα για να συνεχιστεί η -α λα ελληνικά- αναπτυξιακή διαδικασία. Η χώρα σώθηκε διότι διασωληνώθηκε, κυριολεκτικά στο παρά πέντε, με τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, υπογράφοντας το διαβόητο και μισητό για πολλούς Mνημόνιο.

Η εμπειρία μιας καρδιακής προσβολής συνήθως αλλάζει τους ανθρώπους. Κόβουν το τσιγάρο, μειώνουν τα λιπαρά, αρχίζουν γυμναστική. Για την Ελλάδα, αυτό θεωρήθηκε εθνικό ανοσιούργημα. Βρίσαμε τον Ντομινίκ Στρος-Καν διότι τόλμησε να αποκαλέσει το ΔΝΤ «γιατρό», ενώ οι πολιτικοί μας συνέχισαν τις παλιές τους συνήθειες σαν να μη συνέβη τίποτε. Κάποιοι είπαν ότι όσο περισσότερα λιπαρά καταναλώνουμε, τόσο καλύτερα θα αναρρώσουμε. Αυτό το βάφτισαν αναπτυξιακή διαδικασία. Η ίδια άποψη υποστηρίχθηκε στις ειδικές εκπομπές ιατρικής-βουντού των καναλιών, τα αποκαλούμενα και «δελτία ειδήσεων». Αλλο που δεν ήθελαν οι νοσοκόμοι-υπουργοί, οι οποίοι, αντί να εφαρμόζουν την κούρα, έδιναν κάτω από το τραπέζι κοψίδια στην πελατεία τους για να αποδείξουν πόσο σπλαχνικοί πολιτικοί είναι.

Τώρα ο ασθενής, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται στην εντατική, εμφανίζει σε όλες τις εργαστηριακές εξετάσεις τους δείκτες χάλια. Οι «μάγοι-βουντού» των καναλιών και οι περισσότεροι πολιτικοί, με τη μεγάλη εμπειρία τους, διέγνωσαν ότι φταίει η συνταγή. Φυσικά, δεν εξηγούν πώς γίνεται και να μη μειώνεται το έλλειμμα (υπάρχουν φόβοι ότι φέτος το έλλειμμα θα παραμείνει στα περυσινά επίπεδα) και η οικονομία να εμφανίζει τα συμπτώματα μείωσης του ελλείμματος. Δεν εξηγούν επίσης πως οι βαρύτεροι φόροι πνίγουν την οικονομία, αφού δεν εισπράττονται. Τηλεπαθητική είναι η επιβάρυνση;

Η κρίση σε πρώτη φάση δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μήνυμα ότι πρέπει να σκεφτείς και να τ' αλλάξεις όλα. Αν κάποιος περάσει πρώτη φορά από μια τζαμαρία, έχει το ελαφρυντικό της απροσεξίας ή, έστω, της άγνοιας του χώρου. Αν ο ίδιος άνθρωπος τρέχει για δεύτερη φορά προς την ίδια τζαμαρία, πρέπει να διαγνώσουμε βαρύτατης μορφής ανοησία. Κι αυτή είναι η ασθένεια των ταγών του έθνους, οποιαδήποτε θέση κι αν κατέχουν.
 


Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Before ordering a test decide what you will do if it is (1) positive, or (2) negative. If both answers are the same, don't do the test. Archie Cochrane.

Λέξεις κλειδιά:
 

Σχετικά θέματα

  Τίτλος / Ξεκίνησε από Απαντήσεις Τελευταίο μήνυμα
4 Απαντήσεις
3712 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 5 Μαΐου 2010, 15:08:26
από EzeΤΡΟΛ
0 Απαντήσεις
4097 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 31 Μαΐου 2010, 09:28:16
από Argirios Argiriou
0 Απαντήσεις
3737 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 7 Δεκεμβρίου 2010, 00:29:54
από Gatekeeper
1 Απαντήσεις
5720 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 15 Δεκεμβρίου 2015, 13:39:10
από Ορθοπαιδικός
4 Απαντήσεις
20633 Εμφανίσεις
Τελευταίο μήνυμα 16 Σεπτεμβρίου 2020, 14:10:05
από Ορθοπαιδικός