ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Συζητήσεις πάνω σε ιατρικά θέματα

Ομοιοπαθητική

(1/8) > >>

Harper:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
...
...

--- Τέλος παράθεσης ---

   Είμαι, εκτος από γενικός γιατρός , και ομοιοπαθητικός, εχω εργασθεί επι τριετία (1992-1995) στο Κέντρο Ομοιοπαθητικης Ιατρικής στην Αθήνα (Μαρούσι) και από τότε συνεχίζω να εξασκώ και να εφαρμόζω την Ομοιοπαθητική σε συγγενείς, φίλους, γνωστούς και σε μένα τον ίδιο. Είμαι επίσης Χριστιανός Ορθόδοξος, με τακτική συμμετοχή στη λατρευτική και μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Το λέω αυτό, όχι για να διεκδικήσω παράσημα χριστιανικής ευσέβειας, ούτε για να "πουλήσω μούρη" χριστιανικής οσιότητας, αλλά για να προλάβω ενδεχόμενες κατηγορίες ή και υπόνοιες ότι ανήκω σε πνευματιστικούς ή αποκρυφιστικούς κύκλους, κατά τη γνώριμη συκοφαντία εις βάρος όσων ασχολούνται με την Ομοιοπαθητική, που εκφράσθηκε και σε αυτό το φόρουμ.
   Οι παραπάνω ιδιότητες μου,  νομίζω ότι αποδεικνύουν, κατά τεκμήριο,  μια πιο αξιόπιστη γνώση του θέματος και της υποτιθέμενης σχέσης Ομοιοπαθητικης και πνευματισμού, αποκρυφισμού, μαγείας, δαιμονισμού,  κλπ, κλπ. εκ μέρους μου. Μπορώ, λοιπόν, να βεβαιώσω, ότι η παραπάνω  σχέση βρίσκεται μόνο στα ευφάνταστα μυαλά των συκοφαντών της Ομοιοπαθητικής. Πολύ συνοπτικά να πώ ότι ουδέποτε διδαχθήκαμε στο θεωρητικό μέρος  περί πανθεϊστικού μονισμού ή άλλου –ισμού και ποτέ δεν προσφύγαμε, ο υπογράφων και οι πάμπολλοι ομοιοπαθητικοί γιατροί που γνωρίζω, σε υπερφυσική "βοήθεια" κατά τη διάρκεια της  θεραπευτικής διαδικασίας. Το ότι ορισμένοι ομοιοπαθητικοί γιατροί επικαλούνται, σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο, την ανάμειξη υπερβατικών δυνάμεων για να εξηγήσουν το ομοιοπαθητικό φαινόμενο, δεν σημαίνει ότι τις χρησιμοποιούν σε πρακτικό, εμπειρικό επίπεδο.
   Για την ιστορία και την ενημέρωση των επισκεπτών του φόρουμ να πώ ότι η κριτική κατά της Ομοιοπαθητικής γενικά και για υποτιθέμενη αντίθεση με την Ορθόδοξη πίστη χρονολογείται από τη δεκαετία του 1990 και ήταν ο καθηγητής Αβραμίδης που σήκωσε το λάβαρο του πολέμου εναντίον της με αρθρογραφία σε εκκλησιαστικά και παραεκκλησιαστικά περιοδικά. Η κοινότητα της ομοιοπαθητικής (ανάμεσα τους και ο υπογράφων) απάντησε με τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία [μπορείτε να τη βρείτε στα links στο τέλος αυτης της ανάρτησης], όμως σύντομα φάνηκε ότι ο αγώνας ήταν μάταιος. Η στάση της άλλης πλευράς ηταν αδιάλλακτη, του τύπου "οὔ με πείσεις κἂν με πείσεις", οπότε η δική μας προσπάθεια, που τη βλέπαμε ως γόνιμη αντιπαράθεση και ανταλλαγή ιδεών, αποδείχθηκε δραστηριότητα του τύπου "στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα". Παρατήσαμε, λοιπόν, μετα απο κάποιο διάστημα, αυτό που ηταν, τύποις μεν, διάλογος, κατ΄ουσίαν δε παράλληλοι μονόλογοι. Όμως ο "αντίπαλος" μας δεν τα παράτησε και δεν αποσύρθηκε. Συνέχισε ακάθεκτος την αντι-ομοιοπαθητική σταυροφορία του, στρατολογώντας και άλλους ομοιοπαθητικομάχους από τους εκκλησιαστικούς κύκλους και επηρεάζοντας, δυστυχώς, με τις πλανημένες αντιλήψεις του πολλούς ανθρώπους. Γνωρίζω προσωπικά άτομα του εκκλησιαστικού χώρου, που ταλαιπωρούνται από χρόνια νοσήματα και αναποτελεσματικες ή και επιζήμιες αγωγες της κλασικης ιατρικης, αλλά φοβούνται να υποβληθούν σε ομοιοπαθητική αγωγή, επηρεασμένοι από τις απόψεις του Αβραμίδη και των συν αυτώ περί δαιμονικου ή αποκρυφιστικού υποστρώματος της ομοιοπαθητικης. Στερούνται, δηλαδή, οικειοθελώς μιας ενδεχομενως αποτελεσματικης και σωτήριας θεραπείας, γιατί εχουν παγιδευθεί στο ψευδοδίλημμα "καλύτερα να υποφέρω μαζί με τον Χριστό, παρα να θεραπευτώ από τους συνεργάτες του διαβόλου". Ας όψονται για το κατόρθωμα τους αυτό οι συκοφάντες της Ομοιοπαθητικης.
   Από την άλλη πλευρά όμως να προσθεσω ότι πάμπολλοι Χριστιανοί, λαϊκοί και κληρικοί, ιερείς, επίσκοποι και μοναχοί, που δεν έπεσαν στην παγίδα των αντι-ομοιοπαθητικών σταυροφόρων, υποβάλλονται σε ομοιοπαθητικη θεραπεία για ποικίλα προβλήματα υγείας τους. Μαντεύω, βέβαια, την ένσταση της αντι-ομοιοπαθητικης πλευρας. "Αυτοί είναι πλανημένοι από άγνοια και έλλειψη ενημέρωσης. Φωτισμένοι μοναχοί, όπως ο π. Παΐσιος, ηταν αντίθετοι στην ομοιοπαθητική. Ας δούμε, λοιπόν, τη θέση του π. Παϊσίου.
   Όπως μου ανέφερε γνωστός μου ομοιοπαθητικός φαρμακοποιός (σέβομαι την επιθυμία του να μην κοινοποιήσω το όνομα του), από τα αγαπητά πνευματικά παιδιά του π. Παϊσίου, βασανιζόταν και αυτος από την σκέψη μήπως υπάρχει πνευματιστική ανάμειξη στην Ομοιοπαθητική και ζήτησε τη γνώμη, την "ευλογία" του π. Παϊσίου, πριν βάλει στο φαρμακείο του ομοιοπαθητικά φάρμακα. Η απάντηση του ήταν καταφατική και καθησυχαστική.
   Νομίζω ότι η μακρόχρονη (15ετής) και συχνή επαφή του συγκεκριμένου φαρμακοποιού με τον π. Παΐσιο καθιστούν τη μαρτυρία του ιδιαίτερα βαρύνουσα. Αλλωστε πολλές πληροφορίες στα βιβλία των βιογράφων του π. Παϊσίου βασίζονται σε μαρτυρίες του ιδίου.
   Μία άλλη πληροφορία για τον  π. Παΐσιο, που επιβεβαιώνει και ο ίδιος, είναι ότι δεν έπαιρνε ποτέ φάρμακα (το μόνο "φάρμακο" που δέχθηκε να πάρει ήταν το Cal-C-Vita). Επομένως, το περιστατικό που παρατίθεται παραπάνω (απο τον Βασίλη Παπαδόπουλο) ότι αρνήθηκε προτεινόμενη ομοιοπαθητική αγωγή ως απόδειξη της απόρριψης της ομοιοπαθητικης από τον π. Παΐσιο, αποτελεί παρερμηνεία της στάσης του. Ο π. Παΐσιος απέρριπτε (για τους δικούς του, προσωπικούς λόγους) κάθε φαρμακευτική αγωγή, τόσο της κλασικής, όσο και της ομοιοπαθητικης ιατρικής, πράγμα που αποσιωπούν οι πολέμιοι της ομοιοπαθητικης.
   Δεν θέλω να επεκταθώ άλλο. Οσοι επιθυμούν εκτενέστερη επιχειρηματολογία, μπορούν να τη βρούν στα παρακάτω άρθρα (το τελευταίο στη σειρά είναι του υπογράφοντος), που ανασκευάζουν την αβάσιμη αντίληψη περι σύγκρουσης Ορθοδοξίας και ομοιοπαθητικης.

Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


--- Τέλος παράθεσης ---

Ρωτω απο πραγματικη περιεργεια και όχι με δόλο:όντας ταυτόχρονα ιατρός και ομοιοπαθητικός ,σε μια πάθηση,ποιά είναι η αρχική σου προσεγγιση (κλασσικη ιατρική ή ομοιπαθητική?) και αν υπήρξαν περιπτώσεις που η ομοιοπαθητική σου έλυσε τα χέρια εκει που η κλασσική ιατρική ενδεχομένως να "κόλλησε" ή αν οι δυο θεραπευτικές προσεγγίσεις ενίοτε συγκρούονται και ποιά ακολουθείς-εμπιστευεσαι σε αυτη την περίπτωση...(ευχαριστώ προκαταβολικά)


Σημείωση διαχειριστή: Προστέθηκε το αρχικό μήνυμα του Loumakis από άλλη συζήτηση Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

Loumakis:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος@LOUMAKIS

Ρωτω απο πραγματικη περιεργεια και όχι με δόλο:όντας ταυτόχρονα ιατρός και ομοιοπαθητικός ,σε μια πάθηση,ποιά είναι η αρχική σου προσεγγιση (κλασσικη ιατρική ή ομοιπαθητική?) και αν υπήρξαν περιπτώσεις που η ομοιοπαθητική σου έλυσε τα χέρια εκει που η κλασσική ιατρική ενδεχομένως να "κόλλησε" ή αν οι δυο θεραπευτικές προσεγγίσεις ενίοτε συγκρούονται και ποιά ακολουθείς-εμπιστευεσαι σε αυτη την περίπτωση...(ευχαριστώ προκαταβολικά)

--- Τέλος παράθεσης ---

 Η αρχική μου προσέγγιση ειναι σαφώς της κλασικής ιατρικής, ως προς το διαγνωστικό σκέλος. Κατα κανόνα εφαρμόζω την ομοιοπαθητική σε χρόνιες περιπτώσεις, με πενιχρα αποτελέσματα απο τις κλασικες αγωγες που εχουν δοκιμασθεί και, ναι, εχω πολλές περιπτωσεις απο την εμπειρία μου που τα αποτελέσματα με την ομοιοπαθητική υπήρξαν οχι απλώς καλά, αλλά εκπληκτικά καλά. Προτιμώ να θεωρώ και να εφαρμόζω την ομοιοπαθητική ιατρική ως συμπληρωματική θεραπευτική μέθοδο στην κλασική ιατρική (κατα κανόνα), σε αντιδιαστολή με πολλούς ομοιοπαθητικούς που την ονομάζουν και την εφαρμόζουν ως εναλλακτική ιατρική. Το να θεωρείς την ομοιοπαθητική ιατρική εναλλακτική προς την κλασική ιατρική υποδηλώνει εχθρότητα και σύγκρουση ανάμεσα στις δύο θεραπευτικες μεθόδους, θέση που δεν με βρίσκει σύμφωνο. Παρ΄όλα αυτά, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που η ομοιοπαθητική δεν μπορεί να εφαρμοσθεί παρα μόνο εναλλακτικά προς την κλασική ιατρική, επειδή αρκετά φάρμακα της κλασικής ιατρικής (π.χ. κορτικοειδή, ανοσοκατασταλτικά, αντιβιοτικά κλπ.) αντιδοτούν τα ομοιοπαθητικά. Σ΄αυτες τις περιπτωσεις προσωπικά μεν εμπιστεύομαι την ομοιοπαθητική, λόγω της συγκριτικής θεραπευτικης υπεροχης που εχει, αλλά η εφαρμογή της εξαρταται και απο αλλους παραγοντες (βαθμος εμπιστοσύνης του ασθενή, προθυμία συνεργασίας του αντίστοιχου θεράποντα ειδικού γιατρού της κλασικης ιατρικης κλπ.)

  Και μία παρατήρηση προς τον διαχειριστη αυτης της θεματικής ενότητας: Να μεταφερθούν (ή να αντιγραφούν) οι αναρτησεις  που αφορούν επιστημονική κριτική ή συζήτηση περί ομοιοπαθητικης σε άλλο νέο  thread, γιατί αυτό αφορά σχεση ιατρικής και ορθοδοξίας, και να παραμείνει  εδώ η κριτικη της ομοιοπαθητικης απο θρησκευτική σκοπιά.

Zachariadis:
Έχω μία απορία...: Υπάρχουν ιατροί που εφαρμόζουν την ομοιοπαθητική ιατρική και ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ Γενικοί Ιατροί ;;
Δεν εχω δεί ούτε ακούσει για π.χ αγγειοχειρουργό, νεφρολόγο,παιδίατρο ή ιατρό οποιασδήποτε άλλης ειδικότητας να ασχολείται και να εφαρμόζει
ομοιοπαθητική ιατρική... 

EzeΤΡΟΛ:
Εξ' όσων γνωρίζω, υπάρχουν και Ιατροί άνευ ειδικότητας που επιδίδονται στην Ομοιοπαθητική. Επίσης, την Ομοιοπαθητική εξασκούν και μη ιατροί, όπως π.χ. -νομίζω- ο γκουρού των εγχώριων Ομοιοπαθητικών και εξέχουσα φυσιογνωμία του χώρου διεθνώς, κ. Βυθούλκας, που στερείται πτυχίου Ιατρικής (διορθώστε με αν κάνω λάθος).

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι έννοιες του "Ιατρού" και του "Ομοιοπαθητικού" είναι ασυμβίβαστες, για τον απλούστατο λόγο ότι σε καμία Ιατρική Σχολή στη χώρα μας δεν διδάσκεται η Ομοιοπαθητική. ( Αλήθεια, πού την μαθαίνουν; Ποιός την πιστοποιεί; ) Επομένως, αν κάποιος απόφοιτος της Ιατρικής θέλει να επιδοθεί στην Ομοιοπαθητική, πρέπει να πάψει να χρησιμοποιεί τον τίτλο του Ιατρού και να αρκείται να δηλώνει "Ομοιοπαθητικός" σκέτο, όπως άλλωστε νομίζω ότι γίνεται στη Γερμανία.

Το "πάντρεμα" της Ιατρικής με την Ομοιοπαθητική, είναι μια ενδιαφέρουσα ιστορία, αλλά όπως λέει και η Καινή Διαθήκη «ου δύναται τις δυσί κυρίοις δουλεύειν».

Από την προσωπική μου πείρα, εντός του ΕΣΥ στο Ομοιοπαθηλίκι το γυρίζουν κάποιοι ιδιόρρυθμοι συνάδελφοι που θέλουν να απαλλαγούν από τον μεγάλο φόρτο εργασίας (κρατώντας μια μικρή μερίδα ασυμπτωματικών ή νουφουδιάρηδων ασθενών), καθώς και να αποστασιοποιηθούν από τα δύσκολα και επείγοντα περιστατικά. Όμως πάλι είναι off-side, καθώς το ΕΣΥ εξαρχής τους προσέλαβε ως κλασσικούς ιατρούς και όχι ως ομοιοπαθητικούς...

Denominator:
Τα λίγα που διάβασα σχετικά με τη θεωρία του πώς δρα η ομοιοπαθητική, δε μου θύμισαν και πολύ επιστημονικό σύγγραμμα.
Μήπως κυκλοφορεί τίποτε σε κάποιο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό;
Στο PubMed ίσως;

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα