Άλλες κατηγορίες μηνυμάτων > Χαλαρή κουβέντα
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗ
Rose:
κ. Κουναλάκη, αποκαταστείστε παραπάνω τα μηνύματα μου που για πολλοστή φορά αλλοιώσατε, διότι πολλές φορές οι σύνδεσμοι χάνονται και έτσι το περιεχόμενο κατά αυτό τον τρόπο σώζεται, για να γίνεται κατανοητή η επιχειρηματολογία. 'Οπως γνωρίζετε, χρησιμοποίησα ένθετο κείμενο κατά την υπόδειξη του κ. Μιχάλη.
Δ. Κουναλάκης:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδοςκ. Κουναλάκη, αποκταστείστε παραπάνω τα μηνύματα μου που για πολλοστή φορά αλλοιώσατε, διότι πολλές φορές οι σύνδεσμοι χάνονται και έτσι το περιεχόμενο κατά αυτό τον τρόπο σώζεται, για να γίνεται κατανοητή η επιχειρηματολογία. 'Οπως γνωρίζετε, χρησιμοποίησα ένθετο κείμενο κατά την υπόδειξη του κ. Μιχάλη.
--- Τέλος παράθεσης ---
Επιστημονικό κείμενο δεν έχω σβήσει. Για μη επιστημονικά κείμενα σε αυτό το φορουμ αρκούν και τα links.
Φαντάζομαι ότι αξιόπιστα κείμενα είναι διαχρονικά στο διαδίκτυο.
Μόλις έχω χρόνο θα δω πιο επισταμένα και τα προηγούμενα σου μηνύματα μια και μου το θύμησες....
Loumakis:
Μιά και βρηκα χρόνο σήμερα, ας ολοκληρώσω την απάντηση που είχα αφήσει μισή.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΛυπάμαι, αλλά μάλλον δε θα πάρουμε τις απαντήσεις που περιμένουμε ποτέ, καθώς αναλωνόμαστε σε θεωρίες επί θεωριών.
Ανακεφαλαιώνω:
1) Υπάρχει evidence-based εναλλακτική ιατρική σε επίπεδο μεγαλύτερο του Ε;
2) Γιατί δεν ασφαλίζεται κανείς εναλλακτικός από τις ασφαλιστικές εταιρείες για αστική ευθύνη αφού υπάρχει τόσο μεγάλη διεθνής εμπειρία;
--- Τέλος παράθεσης ---
Ερώτημα 1: Σε μεμονωμένες έρευνες ναί, εάν δεις το θέμα συνολικά, δηλαδη πάρεις το "αλγεβρικό άθροισμα" όλων των ερευνών με θετική και μη-θετική απάντηση στο ερώτημα "είναι η Ομοιοπαθητική αποτελεσματική;" τότε ίσως όχι [αν και το προηγούμενο κατεβατό ερευνών από τη rose μπορεί να με κανει να αναθεωρήσω/ τι ξεφτίλα κι αυτή, ομοιοπαθητικός γιατρός ο ίδιος να πληροφορούμαι από άλλους, μη γιατρούς, δεδομένα ενισχυτικά της μεθόδου που χρησιμοποιώ]. Τονίζω το "μη-θετική", διότι η μη-θετική απάντηση δεν ταυτίζεται, ως γνωστόν, με την αρνητική, πραγμα το οποίο οι πολέμιοι της Ομοιοπαθητικής αποσιωπούν. Το να πώ "η έρευνα μου δεν απέδειξε την αποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικης αγωγής" δεν ταυτίζεται νοηματικά με τη φράση "η έρευνα μου απέδειξε την αναποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικης αγωγής". Στην πρώτη περίπτωση σημαίνει ότι η έρευνα μου δεν έδειξε διαφορά μεταξύ Ομοιοπαθητικης αγωγης και placebo σε επίπεδο στατιστικά σημαντικό, όχι απαραίτητα λόγω αναποτελεσματικότητας της Ομοιοπαθητικης αγωγης, αλλά λόγω ανεπαρκούς ισχύος της έρευνας ως επιστημονικού εργαλείου για να αναδείξει τη θεραπευτική αποτελεσματικότητα της (π.χ. μικρός αριθμός ασθενών, λανθασμένη μεθοδολογία κλπ.). Παρ' όλα αυτά οι πολέμιοι της Ομοιοπαθητικής συγχέουν (σκόπιμα;) τις δύο εκφράσεις, εκλαμβάνουν τη "μη-θετικότητα" ως αρνητικότητα και προβάλλουν στα ΜΜΕ και στον απλό κόσμο με τον ίδιο τρόπο τα αποτελέσματα των ερευνών (αν δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά ένας γιατρός, πολύ λιγότερο ή μάλλον καθόλου δεν θα την καταλάβει ο δημοσιογράφος και απλός πολίτης).
Μίλησα παραπάνω για λανθασμένη μεθοδολογία. Κάτι που πολλοί αγνοούν είναι ότι πολλες "ομοιοπαθητικες" ερευνες γίνονται από κλασικούς γιατρούς άσχετους με τους κανόνες της Ομοιοπαθητικής. Παίρνουν μια ομαδα ασθενων, τους δίνουν το ίδιο ομοιοπαθητικό φάρμακο, μία άλλη ομάδα σύγκρισης και τους δίνουν placebo και μετράνε τη διαφορά. π.χ. ειχαν πάρει μια ομάδα ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα, εδωσαν σε όλους το ομοιοπαθητικό φάρμακο Rhus-Tox (συχνα χρησιμοποιούμενο στη Ρ.Α. από την Ομοιοπαθητική), στην ανάλυση βγήκε (φυσικό και αναμενόμενο από την πλευρά της Ομοιοπαθητικής) ότι δεν υπήρχε διαφορα από το placebo και θριαμβολογούσαν. Αυτό είναι εξωφρενικό, διότι στην Ομοιοπαθητική εξατομικεύεις τη θεραπεία με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ασθενούς, όπως προκύπτουν από το ομοιοπαθητικό ιστορικό. Δέκα ασθενείς με την ίδια ακριβώς πάθηση ενδέχεται να πάρουν δέκα διαφορετικες (ομοιοπαθητικές) θεραπείες, αναλογα με τα ατομικά χαρακτηριστικά τους. Αρα, εάν θέλουμε να γίνουν μεθοδολογικά σωστες έρευνες πάνω στο θέμα, πρεπει να συνεργασθούν γιατροί της κλασικης και της ομοιοπαθητικής ιατρικης, ώστε να βρεθεί ο κοινός τόπος των κανόνων των δύο πλευρών και με βαση αυτόν τον κοινό τόπο να γίνουν οι έρευνες. Αυτό είναι κατι που η Ομοιοπαθητική επιθυμεί διακαώς και δέχεται την πρόκληση, αλλά που ο σνομπισμός των εκπροσώπων της κλασικης ιατρικης απέναντι της δεν αφήνει να γίνει (πρώτο εμπόδιο στην καθιέρωση της Ομοιοπαθητικής, κρατήστε το, γιατι υπαρχουν κι άλλα).
Είπα οτι για να ανέβει επίπεδο στην κλίμακα αξιολόγησης της evidence-based medicine η ομοιοπαθητική ιατρική, χρειάζονται έρευνες με μεγάλο αριθμό ασθενών. (Συνειρμικά αυτή η αξιολόγηση μου φερνει στο νού τις αξιολογήσεις των εθνικων οικονομιών από οίκους τύπου Standard's and Poor's, Moody's κλπ., αξιολογήσεις συχνα όχι αντικειμενικες, αλλά κατευθυνόμενες από υποκρυπτόμενα συμφέροντα.) Πώς να γίνουν όμως τέτοιες έρευνες όταν τα απαιτούμενα κονδύλια είναι τεράστια και δεν είναι διαθέσιμα από ομοιοπαθητικής πλευράς; Οι περισσότερες ερευνες σήμερα, ως πασίγνωστον, χρηματοδοτούνται από φαρμακευτικες εταιρείες, οι οποίες βέβαια δεν τρελλάθηκαν να επιχορηγήσουν μια θεραπευτική μέθοδο, που αν επικρατήσει θα φέρει "τα πάνω κάτω" στον χώρο της αγοράς του φαρμάκου. Θα ήταν καθαρή αυτοκτονία εκ μέρους των. (Δεύτερο εμπόδιο στην καθιέρωση ή αναβάθμιση της Ομοιοπαθητικής)
Ξέχωρα από τα συμφεροντα των φαρμακευτικων εταιρειών και τον σνομπισμό των γιατρών υπάρχει και μια άλλη αιτία που δεν υπαρχουν αρκετες ερευνες για την Ομοιοπαθητική, με τα κριτήρια που ζητάει η κλασική ιατρική εννοώ, γιατί η Ομοιοπαθητική εχει δικες της ερευνες, των οποίων όμως η κλασικη ιατρικη αμφισβητεί την αξιοπιστία της μεθοδολογίας. Ειναι η σπουδή και η τάση των εκπροσώπων της κλασικης ιατρικης να αποδίδουν όλα τα θετικά αποτελέσματα της Ομοιοπαθητικής σε φαινόμενο placebo. Θρονιασμένοι στην ακράδαντη πεποίθηση τους ότι Ομοιοπαθητική = αυθυποβολή, απορρίπτουν a priori την παραμικρή πιθανότητα η Ομοιοπαθητική να είναι ενδεχομένως αποτελεσματική και αρνούνται να ελέγξουν πειραματικά αυτη την πιθανότητα. Είναι αρνητικοί και απρόθυμοι στη διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας, τη στιγμή που τα εκπληκτικα αποτελέσματα της Ομοιοπαθητικής αντιμετώπισης μιας πλειάδας δυσκολων κλινικων περιστατικων θα έπρεπε να τους ειχαν κάνει λιγότερο δογματικούς στην άποψη τους. Δεν ξέρω πώς να χαρακτηρίσω αυτή τη στάση. Τυφλό δογματισμό; Στρουθοκαμηλισμό; Αλαζονεία; Αυταπάτη επιστημονικης παντογνωσίας, την ψευδαίσθηση δηλαδή ότι η σύγχρονη επιστήμη εχει εξηγήσει τα πάντα, εχοντας φθάσει στο τέρμα της ιστορικης διαδρομής της;
Πάρτε παραδειγμα από την ερμηνεία της θεραπείας περιστατικού παιδικού ασθματος με Ομοιοπαθητική, που ανέφερε ο συναδελφος Δημήτρης Μακρέας (σελ.8, απάντηση 113 αυτου του thread), από τον συναδελφο και φίλο Δημ. Κουναλάκη. Χωρίς δεύτερη σκέψη απέδωσε την ίαση σε συμπτωση. Ειχε φθάσει το παιδί, κατά την άποψη του, στην ηλικία να υποχωρήσει το ασθμα του, οπότε το γεγονος της υποχωρησης της πάθησης κατα τη διάρκεια της Ομοιοπαθητικής θεραπείας ηταν τυχαίο και συμπτωματικό. Κατι σαν τις ιωσεις που υποχωρούν εχοντας ολοκληρώσει τον κύκλο τους και όχι λογω της αντιβίωσης που παιρνει παράλληλα ο ασθενης, ας πούμε. Στην απολυτότητα της κρίσης του δεν άφησε ούτε το παραμικρό περιθώριο για το ενδεχόμενο η θεραπεία να ηταν αποτελεσμα της Ομοιοπαθητικής αγωγης και όχι τυχαίο γεγονός.
Θα αναφέρω άλλο χαρακτηριστικό παραδειγμα, από τα πάμπολλα που υπάρχουν, προσωπικό αυτή τη φορά. Πριν πολλα χρόνια, προτού ενταχθώ στο ΕΣΥ, εργαζόμουν αποκλειστικά ως ομοιοπαθητικος γιατρός στην Αθήνα. Ανέλαβα να βοηθήσω, όσο ηταν δυνατόν, ένα παιδί 15 ετών, που επασχε από μυϊκή δυστροφία, πάθηση ανίατη. 10 μηνες μετα την εναρξη της Ομοιοπαθητικής αγωγής οι τιμες CPK ειχαν πέσει στο 1/3 των αρχικών και, παρά κάποια σκαμπανεβάσματα στη συνέχεια, εξακολούθησαν να πέφτουν. Ο θεράπων νευρολόγος απορούσε, διερωτώμενος εάν πρόκειται για κάποιο θαύμα (η μητέρα του παιδιού ειχε αποφασίσει να μην αποκαλύψει ότι το παιδί της κάνει Ομοιοπαθητική). Μετά από αυτή τη θαυμαστή ανταπόκριση αποφάσισα να υποβάλω το περιστατικό για ανακοίνωση και σε Πανελλήνιο Νευρολογικό Συνέδριο (μετα το Πανελλήνιο Ομοιοπαθητικό), ως απλό case report και τίποτε παραπάνω. Απορρίφθηκε, προφανώς ως ανάξιο λόγου. Αποτάθηκα σε 4 νευρολογικες κλινικες νοσοκομείων της Αθήνας (οι δύο Παίδων) με πρόταση για διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας και "έφαγα πόρτα", άλλοτε ευγενικά, άλλοτε όχι. Προφανώς για τους νευρολόγους συναδέλφους, εκπροσώπους της κλασικής ιατρικής, δεν άξιζε τον κόπο να δοκιμάσουν μια θεραπεία για πάθηση ανίατη από την κλασική ιατρική. "Που να μπλέκουμε με αγυρτείες και κομπογιαννιτισμούς", ίσως σκέφθηκαν, "θα μας κακοχαρακτηρίσουν οι υπόλοιποι του συναφιού μας για συνεργασία με τσαρλατάνους". Από τότε παράτησα τη σχετική προσπάθεια.
Παραθέτω την καμπύλη τιμών της CPK του προαναφερθέντος περιστατικού για να κρίνετε εάν μπορεί να οφειλόταν σε τυχαίο γεγονός.
Ένα επιπλέον σχόλιο για τις evidence-based κλιμακες αξιολόγησης, που τις επικαλείσαι με τεράστιο σεβασμό. Θεωρώ ότι πρεπει να τις βλέπουμε ως ένα "μπούσουλα", ένα βοήθημα στο κλινικό μας έργο και όχι ως ιερά και απαραβίαστα δόγματα, όπως περίπου εχουν οι Χριστιανοί το Ευαγγέλιο και οι Μουσουλμάνοι το Κοράνι. Αλλωστε η κλίμακα αξιολόγησης αξιολογεί την ποιότητα των ερευνών που σχετίζονται με μια θεραπεία (και τροποποιεί ανάλογα το μέγεθος της εμπιστοσύνης ή της αμφιβολίας μας σ' αυτή) και όχι την αποτελεσματικότητα καθαυτή της θεραπείας. Η δακτυλίτιδα, λόγου χάρη, παρα τις αμέτρητες άριστα τεκμηριωμένες σχετικες έρευνες, είναι το ίδιο αποτελεσματική σήμερα για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας, όσο ηταν και πριν πάμπολλα χρόνια, όταν κάποιος τυχαία παρατήρησε ότι το εκχύλισμα του ομώνυμου φυτού εξαφανίζει τα οιδήματα της "υδρωπικίας", παρ' ότι η παρατήρηση του θα αξιολογούνταν με τα σημερινά κριτήρια ως evidence-based επιπέδου μικρότερου του Ε.
Οσον αφορά τη δεύτερη ερώτηση σου για ασφάλιση των εναλλακτικων γιατρων, ναι, ειχα ασφάλιση αστικης ευθύνης όταν εργαζόμουνα και μάλιστα αποκλειστικά ως ομοιοπαθητικός γιατρός, εν γνώσει της ασφαλιστικης εταιρείας.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΠάνο, εγώ δεν αμφέβαλλα ποτέ για το ότι η ομοιοπαθητική έχει αποτελέσματα σε αρκετούς ανθρώπους.
Αμφέβαλλα σε δύο πράγματα:
α) Ότι δεν έχει καθολικό αποτέλεσμα σε όλους τους ασθενείς με το ίδιο συγκεκριμένο-προσδιορισμένο νόσημα
...
--- Τέλος παράθεσης ---
Αυτό συμβαίνει γιατί δεν εχει δοθεί το σωστό, το "όμοιο" φάρμακο (ίαμα, για την ακρίβεια). Το να βρεις το σωστό ομοιοπαθητικό φάρμακο είναι συχνά πολύ δύσκολο.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος...
β) Ότι φαίνεται να έχει αποτέλεσμα σε νοσήματα που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το stress του ασθενή.
Αυτά τα δύο παραπέμπουν σε ένα πράγμα: Στη δύναμη του placebo.
...
--- Τέλος παράθεσης ---
Όχι, δεν οφείλεται σε placebo, σε παραπέμπω στην παραπάνω περίπτωση του παιδιού με τη μυϊκή δυστροφία και επιπλέον σου θυμίζω ότι η Ομοιοπαθητική δρά σε βρέφη, ζώα, οξείες καταστάσεις, ακόμα και ασθενείς σε κώμα.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος...
Και πριν πιάσουμε τις μελέτες κλινικής αποτελεσματικότητας ας δούμε κάτι άλλο.
Η διαφορά στις ηλεκτροχημικές ιδιότητες μεταξύ υγρών σηκώνει πολύ μεγάλη συζήτηση καθώς εκεί αρχίζει να παίζει η κβαντική φυσική, και ένα πολύ αραιωμένο διάλυμα δεν έχει ποτέ την ίδια αγωγιμότητα με το απεσταγμένο νερό. Μπορείς να φανταστείς ακόμη και ένα μόριο σαν καταλύτη που επιφέρει αγωγιμότητα.
Και πριν μου πεις ότι το ίδιο γίνεται και στην ομοιοπαθητική, σου λέω ότι σε ένα κλειστό σύστημα μια διαλυμένη χημική ουσία σε ένα διαλύτη είναι εύκολο να μελετήσεις, αλλά σε ένα χαμό από χημικές ουσίες στο ανθρώπινο σώμα το συζητάμε τι γίνεται μέσα.... Για μένα πιο λογικό θα ήταν να πούμε ότι αρκούν 5 μόρια από μια συγκεκριμένη πρωτεϊνη για έχεις καταστολή σε ένα νόσημα παρά το Χ μαντζούνι. Η εφαρμογή της κβαντικής φυσικής θα φέρει πολλές αλλαγές στην ζωή μας αλλά ακόμη και τέτοιο υπόβαθρο να σκεφτούμε για την ομοιοπαθητική, οι ομοιοπαθητικοί μοιάζουν με τους μάγους και όχι με τους επιστήμονες στην χρήση της όποιας φυσικής δύναμης. Διαφωνείς;
...
--- Τέλος παράθεσης ---
Διαφωνώ, αλλά για να μη μακρηγορούμε αντιπαρατιθέμενοι πανω σε παλιες έρευνες, θα επισυνάψω πάλι μια πρόσφατη και πολύ σημαντική, από πολύ σοβαρό επιστήμονα, τον Montagnier, που δικαιώνει την Ομοιοπαθητική.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος...
Και το δεύτερο ερώτημα που εγώ έχω είναι το κόστος, το οποίο επίσης σχετίζεται με την αυθυποβολή και σε παρακαλώ Πάνο απάντησε μου το, το έχω μεγάλη απορία:
Γιατί τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα κοστίζουν πανάκριβα όταν έχουν προκύψει από από ατελείωτες αραιώσεις και έχεις τεράστιες ποσότητες τελικά από το χρησιμοποιούμενο τελικό διάλυμα; Τι κοστίζει τόσο ακριβά στην παρασκευή τους; Είναι τόσο εκμεταλλευτές οι κατασκευαστές τους ή είναι αυθυποβολή η θεραπεία και μέρος της αυθυποβολής είναι και το κόστος της θεραπείας; Έχεις δοκιμάσει ποτέ να δεις την διαφορετική θεραπευτική δράση στην ασθένεια που έχει μια Tb Depon 1000mg από μια Im apotel 1g; Ή την αντίδραση του ασθενή όταν του πεις ότι είναι το ίδιο;
...
--- Τέλος παράθεσης ---
Αυτό που ανεβάζει το κόστος είναι η διαδικασία της παρασκευής τους και όχι τόσο η αξία του μητρικου διαλύματος. Για να καταλάβεις, δυο συχνα χρησιμοποιούμενες αραιώσεις είναι η 200 CH και η 1M. 200 CH σημαίνει 200 διαδοχικες εκατοστιαίες δυναμοποιημένες αραιώσεις του αρχικού διαλύματος και 1Μ σημαίνει 1000 αντίστοιχες αραιώσεις. Αρα η δεύτερη συνεπάγεται 800 επιπλέον διαδικασίες αραίωσης, πραγμα που επιβαρύνει το κόστος παρασκευής, εστω και αν οι αραιώσεις γίνονται πλέον αυτοματοποιημένα με μηχανήματα. Δεν συμφωνώ όμως ότι κοστίζουν πανάκριβα. Εχουν λογικότατη τιμή, σαφως μικρότερη από τα περισσότερα φάρμακα της κλασικης ιατρικής. Εκτος εάν εχεις παραπλανηθεί από περιστατικά κερδοσκοπίας ομοιοπαθητικων φαρμακοποιων, γιατι συμβαίνουν και αυτά.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος...
Για μένα το αποτέλεσμα μετράει και ότι θεραπεύει τον ασθενή καλό είναι...............................
--- Τέλος παράθεσης ---
Σ΄αυτό συμφωνούμε απόλυτα.
Rose:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος Μίλησα παραπάνω για λανθασμένη μεθοδολογία. Κάτι που πολλοί αγνοούν είναι ότι πολλες "ομοιοπαθητικες" ερευνες γίνονται από κλασικούς γιατρούς άσχετους με τους κανόνες της Ομοιοπαθητικής. Παίρνουν μια ομαδα ασθενων, τους δίνουν το ίδιο ομοιοπαθητικό φάρμακο, μία άλλη ομάδα σύγκρισης και τους δίνουν placebo και μετράνε τη διαφορά. π.χ. ειχαν πάρει μια ομάδα ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα, εδωσαν σε όλους το ομοιοπαθητικό φάρμακο Rhus-Tox (συχνα χρησιμοποιούμενο στη Ρ.Α. από την Ομοιοπαθητική), στην ανάλυση βγήκε (φυσικό και αναμενόμενο από την πλευρά της Ομοιοπαθητικής) ότι δεν υπήρχε διαφορα από το placebo και θριαμβολογούσαν. Αυτό είναι εξωφρενικό, διότι στην Ομοιοπαθητική εξατομικεύεις τη θεραπεία με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ασθενούς, όπως προκύπτουν από το ομοιοπαθητικό ιστορικό. Δέκα ασθενείς με την ίδια ακριβώς πάθηση ενδέχεται να πάρουν δέκα διαφορετικες (ομοιοπαθητικές) θεραπείες, αναλογα με τα ατομικά χαρακτηριστικά τους. Αρα, εάν θέλουμε να γίνουν μεθοδολογικά σωστες έρευνες πάνω στο θέμα, πρεπει να συνεργασθούν γιατροί της κλασικης και της ομοιοπαθητικής ιατρικης, ώστε να βρεθεί ο κοινός τόπος των κανόνων των δύο πλευρών και με βαση αυτόν τον κοινό τόπο να γίνουν οι έρευνες. Αυτό είναι κατι που η Ομοιοπαθητική επιθυμεί διακαώς και δέχεται την πρόκληση, αλλά που ο σνομπισμός των εκπροσώπων της κλασικης ιατρικης απέναντι της δεν αφήνει να γίνει (πρώτο εμπόδιο στην καθιέρωση της Ομοιοπαθητικής, κρατήστε το, γιατι υπαρχουν κι άλλα).
--- Τέλος παράθεσης ---
'Ετσι ακριβώς! 'Εχουμε να κάνουμε με αντιεπιστημονικούς επιστήμονες. Γι' αυτό το λόγο, οι έρευνες αυτές είναι biased, γιατί γίνονται με στόχο να καταφερθούν ενάντια σε μία συγκεκριμμένη άποψη, και όχι για να καταθέσουν αντικειμενικά την Αλήθεια. Είδα πραγματικά από πολύ κοντά την απάτη των δήθεν επιστημονικών ερευνών από την πλευρά της ψυχολογίας, όταν έκανα το μεταπτυχιακό μου, και ειλικρινά αγανάκτησα, για την διαφθορά και το έγκλημα στον χώρο της υγείας, με θύματα εκατομμύρια ανθρώπους παγκόσμια.
Κάτι ανάλογο με την Ομοιοπαθητική γίνεται και με την Επιστήμη της Αστρολογίας. Ο κάθε αστρολογικός χάρτης αποτελείται από πάρα πολλές συνιστώσες και είναι ένας μοναδικός ατομικός συνδυασμός από τουλάχιστον 12 κύριους παράγοντες ή ζώδια, καθώς και πολλές άλλες λεπτομέρειες. 'Ενας λοιπόν "ξύπνιος επιστήμονας", θέλησε να αποδείξει πως η Αστρολογία είναι απάτη. Πήρε λοιπόν, από δημογραφικά στοιχεία, τις ημερομηνίες γέννησης χωρισμένων ζευγαριών, και προσπάθησε να δει αν τα ζώδια που δεν ταίριαζαν, χώριζαν. Φυσικά δεν μπορούσε να βγει ένα τέτοιο συμπέρασμα, γιατί ακριβώς όπως και στην Ομοιοπαθητική, ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως μία μοναδική προσωπικότητα, ως ένας μοναδικός συνδυασμός, και έτσι χρειάζεται να αντιμετωπίζεται από ολιστικές προσεγγίσεις είτε επιστημονικές, είτε θεραπευτικές.
Δυστυχώς η "κλασσική" ιατρική βλέπει τον άνθρωπο μόνο σαν μηχανή, και όχι ως μία ολοκληρωμένη οντότητα, και έτσι αποτυγχάνει να τον θεραπεύσει ολιστικά, μια και έχει αποκλίνει από την πραγματική έννοια της θεραπείας, που στηρίζεται στον Πατέρα της Ιατρικής Ιπποκράτη.
"Επειδή και αυτοί οι ιατροί κάνουν χρήση σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό του προγνωστικού μέρους της τέχνης τους, για το λόγο αυτόν αποδέχτηκαν την αστρολογία και αν όχι όλοι, τότε οι περισσότεροι. Ο Ιπποκράτης […] είπε ότι ο νους όσων δεν έχουν χρησιμοποιήσει τη φυσιογνωμική βρίσκεται στο σκοτάδι. Αλλά το φυσιογνωμικό τμήμα της αστρολογίας είναι το μεγαλύτερο μέρος της.[31]"1
________________________________________________________________________________________________________
1 Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
[31] Γαληνός, Περὶ κατακλίσεως 1, έκδ. C. G. Kühn, ό.π., τόμ. 19, σελ. 529-30: ὅτι καὶ αὐτοὶ οἱ ἰατροὶ διὰ τὸ περὶ πλείστου ποιεῖσθαι τὸ προορατικὸν μέρος τῆς αὑτῶν τέχνης, τοῦτο τῇ μαθηματικῇ ἐπιστήμῃ ἀπένειμαν, καὶ εἰ μὴ πάντες, κατά γε τὸ πλεῖστον. ῾Ιπποκράτης […] ἀνὰ σκότος γὰρ ἔφη τὴν γνώμην πλανᾶσθαι τῶν τῇ φυσιογνωμίᾳ μὴ χρησαμένων. τὸ δὲ φυσιογνωμονικὸν μέρος τῆς ἀστρολογίας ἐστὶ μέγιστον μόριον.
Δ. Κουναλάκης:
Θα είμαι λακωνικός και περιεκτικός.
Βαρέθηκα την έλλειψη ερευνών και την ανάγκη διαφορετικών μαθηματικών για να εξηγήσουμε την αξία της ομοιοπαθητικής. Επίσης, βαρέθηκα την αιτιολογία ότι δεν μπορεί στην ίδια νόσο να δοθεί το ίδιο φάρμακο αλλά πρέπει να βρούμε κάτι το ιδιαίτερο... και τη δικαιολογία ότι αυτή είναι η αιτιολογία για την εξίσωση με το placebo. Αυτό μου δημιουργεί μια εικόνα ότι πρόκειται για κάτι το μαγικό και όχι το επιστημονικό.
Να σου πω μια πρακτική Ρεθεμνιωτών ιατρών περίπου το 1740 για την πυώδη αμυγδαλίτιδα στα παιδιά: μια τούφα από τα μαλλιά του παιδιού, 2 αυγά, 5-10 σπόροι από ένα χόρτο που μόνο την κρητική του ονομασία έχω ακουστά και άφθονο λεμόνι. Όλα τα έκανες στο τηγάνι ομελέτα και τα έβαζες καυτά πάνω στις αμυγδαλές του παιδιού πριν δέσει η ομελέτα. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι βάση των ιστορικών στοιχείων, η θεραπεία αυτή είχε εντυπωσιακά αποτελέσματα. Εγώ έχω λογική εξήγηση, εσύ έχεις; Φυσικά, δεν ξέρω κανένα που να την κάνει πλέον.
Αλήθεια, σχετικά με το άσθμα και το Μακρέα, γιατί είδες την "απόλυτη" άποψη μου και δεν πρόσεξες και τον σχολιασμό μου στο τέλος; Περίεργες δεν είναι οι ηλικίες; Σου θυμίζουν κάτι; Ψάξε να βρεις τους παράγοντες που έχουν βρεθεί να σχετίζονται με τις παροξύνσεις του άσθματος τα τελευταία χρόνια. Είναι πολύ εντυπωσιακό πως μπορείς να μειώσεις τις εξάρσεις με οποιοδήποτε "φάρμακο" ακόμη και με το ζουμί του καβρού.
Σχετικά με την δυστροφία.... Αλήθεια, τι είδους μυική δυστροφία ήταν; έχει θέση στην πορεία της νόσου, το ανοσολογικό σύστημα; Αν ναι, έχει και η αυθυποβολή.... Χρησιμοποιούν και κορτιζόνη, λουτρά και σωματική άσκηση;;;; Γιατί;
Για το όμοιο ίαμα... δεν θα ξανασχολιάσω, μη επαναληψιμότητα ισοδυναμεί με τύχη.... Σε διαβεβαιώ ότι τα βρέφη έχουν άγχος, και σχετίζεται άμεσα με τους παλμούς της καρδιάς και τον τόνο των μυών της μητέρας. Τα βρέφη αναγνωρίζουν την μυρωδιά και τον ήχο της αναπνοής επίσης ακόμη κι όταν έχουν κλειστά τα μάτια. Για το κώμα, δεν ξέρω να σου πω, αλλά μπορώ να σου πω ότι υπάρχουν άνθρωποι που σε χειρουργείο με γενική αναισθησία, ακούν τα πάντα, ενώ είναι σε μυοχάλαση και αναισθησία, και μάλιστα μου έχει τύχει ένα τέτοιο περιστατικό σαν φοιτητής. Συνεπώς, μην ορκίζεσαι για το κώμα.
Και ο αγαπητός Luc που ανακάλυψε τον ιό των λεμφαδένων αλλά δεν πήρε χαμπάρι ότι ήταν το AIDS σαφώς και έκανε μια μελέτη πάνω στην αναμετάδοση ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων από μόρια DNA μετά από αραιώσεις, αλλά όπως και ο ίδιος δέχτηκε, σε σημαντικά μικρότερες αραιώσεις από αυτές που χρησιμοποιούνται στην ομοιοπαθητική. Αυτό δεν σου το αρνιέμαι αν και δεν έχω ακόμη μελέτη από άλλο που να την επιβεβαίωσε. Και πρώτος σου είπα, ότι έχουμε πράγματα να μάθουμε από την χημεία σε κβαντικό επίπεδο. Αλλά υπό αυτές τις συνθήκες, η ομοιοπαθητική, ακόμη και έτσι να την σκεφτείς είναι ραντεβού στα τυφλά, ή καλύτερα δελτίο λοττο.
Θα μου επιτρέψεις συνεπώς αντί να βαδίζω στα τυφλά, απλά να περιμένω να δω κάτι πιο χειροπιαστό. Και μην ξεχνάμε ότι η βάση της κβαντικής χημείας είναι τα μαθηματικά και όχι η εμπειρία.
Τελειώνοντας δεν πείστηκα σχετικά με το κόστος. Γιατί όσο και ακριβή να είναι η διαδικασία, έχεις στο τέλος εκατομμύρια δόσεις. Συνεπώς, αρκεί ένας πολλαπλασιασμός για να δεις τα κέρδη.
Τελειώνοντας σου λέω ξανά, ότι κοινωνικώς προέχει η θεραπεία του ασθενή και όχι του νοσήματος του.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση