Τί έλεγε το 2009.
Δύο πρόσφατες εκθέσεις εμπειρογνωμόνων του ΟΟΣΑ, η μία για το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και η άλλη για το Υπουργείο Εσωτερικών, επισημαίνουν τα προβλήματα λειτουργίας του συστήματος υγείας στη χώρα μας και ιδιαίτερα του δημόσιου τομέα και προτείνουν σειρά μέτρων στους τομείς της χρηματοδότησης, οργάνωσης και διοίκησης του συστήματος.
Και οι δύο εκθέσεις, διαπιστώνουν πρώτα απ’ όλα τις χαμηλές δημόσιες δαπάνες υγείας και τις υψηλές ιδιωτικές, σημαντικό μέρος των οποίων τροφοδοτούν τη διογκούμενη παραοικονομία (2,9% του ΑΕΠ). Επισημαίνουν, επίσης, το γεγονός ότι ενώ η Ελλάδα παρουσιάζει μετά το 1990 τη μεγαλύτερη αύξηση στις δαπάνες υγείας (4% του ΑΕΠ) μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, από την άλλη, παρουσιάζει τη μικρότερη αύξηση του προσδόκιμου ζωής (2 μόνο χρόνια). Με αποτέλεσμα, η επίδοση του ελληνικού Συστήματος Υγείας να βρεθεί το 2006 στη 12η-18η θέση από 3η-5η που κατείχε το 1990.
Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στο γεγονός της πολυδιάσπασης της κοινωνικής ασφάλισης, στην ανισότητα στις παροχές τους (οι κατά κεφαλήν δαπάνες υγείας του ΟΠΑΔ είναι τριπλάσιες από αυτές του ΟΑΕΕ και διπλάσιες αυτές του ΙΚΑ), στα χαμηλά νοσήλια που πληρώνουν (το 20-30% του πραγματικού κόστους) και στην αδυναμία τους να διαπραγματευτούν και να ελέγξουν τον συμβαλλόμενο ιδιωτικό τομέα (έχουμε αναλογικά τους περισσότερους ιδιωτικούς αξονικούς και μαγνητικούς τομογράφους).
Σε ό,τι αφορά το ΕΣΥ, επισημαίνεται η αποδυνάμωση των Υγειονομικών Περιφερειών (πρώην ΠεΣΥΠ, νυν ΥΠΕ) σε ρόλο συμβουλευτικό και εποπτικό, οι πιθανές καθυστερήσεις που θα έχει το νέο συγκεντρωτικό σύστημα προμηθειών, η αδυναμία των νοσοκομειακών διοικήσεων να ελέγξουν τους προϋπολογισμούς τους, και η ανεπαρκής καταγραφή των χρηματοοικονομικών στοιχείων. Για το δε ανθρώπινο δυναμικό, σημειώνεται
η έλλειψη γενικών γιατρών (μόνο το 2,5% του συνόλου), η έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού (0,8 νοσηλευτές ανά γιατρό, όταν στις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ η αναλογία αυτή κυμαίνεται στο 2-4), καθώς και οι
χαμηλές αμοιβές όλων των επαγγελματιών υγείας στο δημόσιο τομέα.Για τα φάρμακα σχολιάζεται το γεγονός ότι ενώ έχουμε σχετικά φτηνά φάρμακα έχουμε ταχέως αυξανόμενες φαρμακευτικές δαπάνες, κυρίως λόγω της ανεξέλεγκτης συνταγογράφησης, αλλά και για άλλους λόγους. Τα γενόσημα φάρμακα που είναι και πιο φτηνά αποτελούν μόνο το 10% της κατανάλωσης (στη Γερμανία υπερβαίνουν το 50%), τα φαρμακεία πωλούν συνταγογραφούμενα φάρμακα χωρίς συνταγές, σχεδόν όλες οι επισκέψεις σε γιατρό καταλήγουν σε συνταγή φαρμάκων (στην Ολλανδία μόνο το 40%) και γιατί είμαστε πρωταθλητές στην κατανάλωση αντιβιοτικών και μάλιστα των πλέον ακριβών.
Τέλος, επισημαίνεται η σημαντική υστέρηση στον τομέα της Δημόσιας Υγείας και της Πρόληψης, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά εμβολιαστικής κάλυψης μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ και ένα από τα υψηλότερα ποσοστά έκθεσης σε κρίσιμους παράγοντες κινδύνου, όπως είναι το κάπνισμα, η παχυσαρκία, η έλλειψη φυσικής άσκησης και τα τροχαία ατυχήματα.
Με βάση τις παραπάνω επισημάνσεις και οι δύο εκθέσεις προχωρούν στη διατύπωση σειράς προτάσεων για την αντιμετώπιση των σημερινών προβλημάτων. Σχετικά με τη χρηματοδότηση, προτείνεται η δημιουργία Ενιαίου Ταμείου Υγείας και η δημιουργία Ενιαίου Φορέα Χρηματοδότησης, η επικαιροποίηση της τιμολόγησης της κοινωνικής ασφάλισης, η υιοθέτηση του διεθνούς Συστήματος Λογαριασμών Υγείας, η εγκατάλειψη του ημερήσιου νοσηλίου και η υιοθέτηση σφαιρικών προϋπολογισμών και συστήματος νοσοκομειακών πληρωμών με βάση τις διαγνωστικές κατηγορίες (το γνωστό DRGs), η επιτάχυνση της εφαρμογής του διπλογραφικού συστήματος και της αναλυτικής λογιστικής στα δημόσια νοσοκομεία και η
μεταφορά της μισθοδοσίας στο ίδιο το νοσοκομείο. Επίσης, προτείνεται
νέος τρόπος πληρωμής των γιατρών, με αύξηση των απολαβών τους, ειδικά των γενικών γιατρών, διαφοροποίηση των αμοιβών ανά ειδικότητα, παροχή μπόνους παραγωγικότητας, πληρωμή των συμβεβλημένων ιδιωτών γιατρών με σύστημα που να συνδυάζει την κατά κεφαλήν πληρωμή (capitation) με την κατά πράξη (fee for service), καθώς και άσκηση ελέγχου και επιβολή ποινών για παράνομες αμοιβές.Σε ό,τι αφορά την οργάνωση, προτείνεται η υπαγωγή όλων των ζητημάτων υγείας στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Υγείας, καθώς και των Ταμείων Υγείας κατόπιν απόσπασής τους από το σημερινό καθεστώς, η ενίσχυση της αποκέντρωσης του ΕΣΥ, η μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων από ΝΠΔΔ σε ΝΠΙΔ, η άσκηση σύγχρονου νοσοκομειακού μάνατζμεντ με εξειδικευμένα στελέχη διοίκησης, η διενέργεια προσλήψεων σε τοπικό επίπεδο με βάση τις τοπικές ανάγκες, η καθιέρωση του Ηλεκτρονικού Φακέλου Υγείας και της Ηλεκτρονικής Κάρτας Υγείας, η εφαρμογή συστήματος παραπομπών, ο έλεγχος των διαγνωστικών πράξεων βάση πρωτοκόλλων, η ανάπτυξη της τηλεϊατρικής και ο έλεγχος της ποιότητας, εφαρμόζοντας μεταξύ άλλων και σύστημα διαπίστευσης.
Για το ανθρώπινο δυναμικό στο χώρο της υγείας, προτείνεται η
αύξηση του νοσηλευτικού προσωπικού και των Γενικών Γιατρών,
η επανεκπαίδευση γιατρών άλλων ειδικοτήτων στη Γενική Ιατρική και η απαγόρευση διπλής εργασίας στους γιατρούς του ΙΚΑ.Στο σημαντικό θέμα των φαρμάκων υπάρχουν πολλές προτάσεις, οι περισσότερες εκ των οποίων αφορούν τον περιορισμό των φαρμακευτικών δαπανών με τον έλεγχο της συνταγογράφησης, την επαναφορά της θετικής λίστας φαρμάκων, την υιοθέτηση τιμών αναφοράς, τη συνταγογράφηση της δραστικής ουσίας αντί των εμπορικών σκευασμάτων, την πριμοδότηση των γενόσημων φαρμάκων με παροχή μεγαλύτερης έκπτωσης, την αλλαγή της συσκευασίας των φαρμάκων με καθοριζόμενη ποσότητα, τη μηχανοργάνωση όλων των φαρμακείων, την αμοιβή των φαρμακοποιών με βάση τις παρεχόμενες υπηρεσίες και όχι τα ποσοστά επί της τιμής των προϊόντων και τη φορολόγηση της φαρμακευτικής διαφήμισης.
Τέλος, σε ό,τι αφορά τη Δημόσια Υγεία και την Πρόληψη, οι εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ συνιστούν τη διενέργεια πανελλαδικής έρευνας υγείας του ελληνικού πληθυσμού κάθε 5 χρόνια, τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων στην υγεία με στοχευμένες πολιτικές, τη συνεχή ενημέρωση των πολιτών στα θέματα υγείας και την ανάπτυξη υποδομών και υπηρεσιών Πρόληψης και Προαγωγής Υγείας.
Πολλές από τις παραπάνω προτάσεις κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση και σε αρκετά τους σημεία ταυτίζονται με τον προβληματισμό που αναπτύσσεται στη χώρα μας από ακαδημαϊκά κυρίως στελέχη. Ορισμένες από τις προτάσεις αυτές έχουν ήδη δρομολογηθεί με τις γνωστές πάντα καθυστερήσεις, όπως η ανάπτυξη προγραμμάτων Πρόληψης και Προαγωγής Υγείας, η βελτίωση των μισθών των νοσοκομειακών γιατρών, η ανάπτυξη του διπλογραφικού συστήματος, η μηχανοργάνωση, ενώ ορισμένες άλλες προτάσεις, όπως το Ενιαίο Ταμείο Υγείας, και η μετατροπή των δημοσίων νοσοκομείων σε ΝΠΙΔ είναι αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. Από την άλλη, απουσιάζουν σημαντικές προτάσεις, όπως η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, η αναδιάταξη των μονάδων του ΕΣΥ (κλινικές και εργαστήρια) και η προώθηση συγχωνεύσεων και αλλαγών χρήσης των υποδομών, καθώς και η ανασυγκρότηση του ΕΣΥ με κεντρικά, περιφερειακά και τοπικά όργανα διοίκησης.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή
Είσοδος
Θέμα: H ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ “Health at a glance” (Αναγνώστηκε 32558 φορές)
24 Δεκεμβρίου 2010, 17:56:46