Ευχαριστούμε το Μάνο για τη βοήθεια και την άμεση ανταπόκριση (για ακόμη μια φορά).
Το πράγμα μπερδεύει πολύ και η ανεύρεση των επίμαχων υπουργικών αποφάσεων είναι απαραίτητη γιατί αν δείτε τη διατύπωση του νόμου για τα νοσήματα που έχουν μηδενική συμμετοχή στα φάρμακα είναι πολύ πολύ πολύ γενική!
«Χρόνιες παθήσεις». Μήπως έχουν δίκιο τελικά κάποιοι ασθενείς που επιμένουν ότι τα χάπια για την πίεση (χωρίς στεφανιαία νόσο) και για το σάκχαρο πρέπει να τα πληρώνουν με 10% γιατί είναι «χρονιαία» ;
Τελικά η Υπουργική αποφ αρ. 1143/21.12.90 είναι μεταγενέστερη του νόμου 1902/1990 αφού ο νόμος έχει ημερομηνία 17.10.90 Ίσως αυτή ξεκαθαρίζει το πολύ γενικό τοπίο που δημιουργούν οι «χρόνιες παθήσεις»
N.1902/1990 ΦΕΚ 138Α
Άρθρο 19
1. Στις δαπάνες εξωνοσοκομειακής περίθαλψης, που παρέχουν στους ασφαλισμένους, συνταξιούχους και τα μέλη των οικογενειών τους το Δημόσιο και κάθε ασφαλιστικός φορέας, ανεξάρτητα από την ονομασία του και τη νομική του μορφή, καθορίζεται συμμετοχή του δικαιούχου περίθαλψης σε ποσοστό 25% της διατιμημένης αξίας του φαρμάκου.
2. Από τη συμμετοχή της παραγράφου 1 εξαιρούνται τα φάρμακα για χρόνιες παθήσεις, μητρότητα, εργατικά ατυχήματα και για τις επιπλοκές της μεσογειακής αναιμίας.
3. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων η συμμετοχή στη δαπάνη για φάρμακα υψηλού κόστους, προσδιοριζόμενα με την ίδια απόφαση, μπορεί να ορίζεται σε ποσοστό από 10% - 25% της διατιμημένης αξίας του φαρμάκου.
Ν.2676/1999 ΦΕΚ 1Α
Άρθρο 34
2. Στο τέλος της παραγράφου 2 του άρθρου 19 του ν. 1902/1990 (ΦΕΚ 138 Α’) προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Επίσης εξαιρούνται συμμετοχής: α) τα αντιρετροϊκά φάρμακα που χορηγούνται στους HIV θετικούς ασθενείς – ασφαλισμένους και συνταγογραφούνται από τα αναγνωρισμένα κέντρα αναφοράς για τη διάγνωση του AIDS και τις αναγνωρισμένες νοσοκομειακές μονάδες ειδικών λοιμώξεων και β) όλα ανεξαιρέτως τα φάρμακα που είναι απαραίτητα για τους ασφαλισμένους που υποβάλλονται σε μεταμόσχευση συμπαγών ή ρευστών οργάνων».
Ν. 3518/21.1.2006 ΦΕΚ 272/21.1.2006
όπως παρατέθηκε από το συνάδελφο κ. Κτιστάκη
άρθρο 59 παραγρ. 6.
6. Στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 19 του ν. 1902/1990 (ΦΕΚ 138 Α΄), όπως συμπληρώθηκε με την παρ. 3* του άρθρου 34 του ν. 2676/1999 (ΦΕΚ 1 Α΄), προστίθεται περίπτωση γ΄ ως ακολούθως:
«γ. Όλα ανεξαιρέτως τα φάρμακα που είναι απαραίτητα για την αντιμετώπιση των ακόλουθων χρόνιων παθήσεων:
α) Δρεπανοκυτταρικής και μικροδρεπανοκυτταρικής αναιμίας
β) Κυστικής Ίνωσης (κυστική ινώδης νόσος, ινοκυστική νόσος)
γ) Αγγειοπάθειας BURGER
δ) Άνοιας, νόσου Αlzheimer και νόσου Charcot
ε) Συνδρόμου βραχέος εντέρου
στ) Χρόνιας Ηπατίτιδας Β και Χρόνιας Ηπατίτιδας C
ζ) Νόσου Wilson (ηπατοφακοειδής εκφύλιση)
η) Γλυκονίασης
θ) Νόσου Gaucher.»
* εδώ μάλλον εννοεί την παράγραφο 2 που παρέθεσα παραπάνω αφού η παράγραφος 3 δεν φαίνεται να έχει σχέση.
Νεότερη προσθήκη:
Μάνο, νομίζω ότι βρήκα που έχουν δημοσιευθεί οι Υπουργικές Αποφάσεις που ψάχνουμε!
Υπουργική αποφ αρ. 1143/21.12.90 στο ΦΕΚ 837 Β
Υπουρ. αποφ 7/319-1.4.92 στο ΦΕΚ 23 Β
Θέμα: Υποχρεώσεις Ταμείων - Ιατρών - Φαρμακοποιών (03.09.2008). (Αναγνώστηκε 25469 φορές)
20 Απριλίου 2020, 12:22:18