ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Θέματα Ειδικευομένων

Πώς να κάνω σωστή (αυτο)εκπαίδευση στην ειδικότητά μου;

<< < (2/2)

schumifer:
Τώρα πλέον ναι γιατί άλλαξε μία βασική για μένα παράμετρος, η παροχή αναφορών. Σε παλιότερες εκδόσεις δεν έδινε και με τρέλαινε. Παρόλα αυτά, πέραν των στοχευμένων ερωτήσεων υπάρχει και η περίπτωση να θες να διαβάσεις και γενικά για μία κατάσταση. Πχ μπορείς να ρωτήσεις για τη θεραπεία της μη επιπλεγμένης εκκολπωματίτιδας, και θα σου πει ότι υπό προϋποθέσεις δε χρειάζεται αντιβίωση. Αν όμως θέλεις να θυμηθείς και λίγο παθοφυσ πρέπει να θέσεις άλλη ερώτηση. Ένα εργαλείο όπως το δωρεάν medscape σου έχει μπόλικη πληροφορία, που ενδεχομένως δε θα σκεφτόσουν να διαβάσεις αν δεν την είχες μπροστά σου.

Αλλά ναι, σε τελευταίες αναζητήσεις μου στο chatgpt φαίνεται όλο και πιο go to εργαλείο

GirousisN:
Καλά και ελεύθερα περοδικά είναι και τα εξής :

1)British Journal of General Practice ( Impact factor 5,3). Ελεύθερο μετά από 1 έτος.  Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


2) Journal of Internal Medicine ( Impact factor 11,1). Ελεύθερο μετά από 2 έτη. Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

pzogr:
Πρακτικά νομίζω κι εγώ ότι το AI έχει προοδεύσει αρκετά και τουλάχιστον για μια γενική εικόνα είναι μια καλή αρχή. Τα βιβλία - για να μην ξεφύγουν από την παράδοση - λειτουργούν ως εγκυκλοπαίδειες και σπάνια παρέχουν πρακτική γνώση. Υπάρχουν κάποια βιβλία ανάλυσης περιστατικών αλλά τα περιστατικά που παρουσιάζονται είναι πολύ απλοϊκά και μάλλον τα περισσότερα απευθύνονται σε φοιτητές. Τα δε περιστατικά του NEJM είναι συνήθως τραβηγμένα από τα μαλλιά και ο μέσος ιατρός δεν θα τα δει ποτέ μπροστά του. Νομίζω ότι η καλύτερη αυτοεκπαίδευση με βάση τα παραπάνω είναι λίγο ΑΙ και πολύ feedback. Κατά τη γνώμη μου ο ιατρός πρέπει να ακολουθεί το περιστατικό και να βλέπει τι έδειξαν οι εξετάσεις που ζήτησε, την πορεία του ασθενούς κτλ και φυσικά να μιλάει με άλλες ειδικότητες όταν το περιστατικό σχετίζεται και με αυτές. Έτσι μαθαίνεις πράγματα που δεν θα βρεις (τουλάχιστον όχι εύκολα) στα συγγράμματα. Εγώ πχ σχεδόν έπαθα σοκ όταν διαπίστωσα ότι μπορεί να έχει λοβώδη πνευμονία ακριβώς κάτω από ακουστικό και να μην ακούς το παραμικρό (κι εσύ κι οι υπόλοιποι!). Ή ότι μπορεί να μην φαίνεται στην ακτινογραφία ούτε ως υποψία... Ή ότι μπορεί να έχεις ειλεό ενώ ακούγονται φυσιολογικοί εντερικοί ήχοι... και πολλά άλλα. Κυρίως όμως παρακολουθείς πως εξελίσσονται τα συνήθη περιστατικά, τι προβλήματα σου αναφέρουν ο ασθενής ή οι συγγενείς και αποκτάς αυτό που θα έπρεπε να σου έχει μεταδοθεί ως γνώση - δηλαδή την εμπειρία!

schumifer:
Ειδικά τα δύο τελευταία, κοινώς η απομυθοποίηση της απλής κλινικής εξέτασης, είναι γνωστά. Μόνο να ψάξεις στο medline για Odds Ratio ακρόασης για πνευμονία θα νιώσεις ένα μικρό πόνο οπισθοστερνικά
(For 34 studies the overall pooled sensitivity for lung auscultation is 37% and specificity 89%. Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος). Ακόμη χειρότερα για αυτούς τους εντερικούς ήχους. Ιατρικώς ισάξιο του "ο ασθενής είναι Ολυμπιακός".
Αυτά για μένα ήρθαν αρκετά μετά από την ιατρική σχολή, εν μέρει από δικό μου λάθος, εν μέρει από την τυφλή εμπιστοσύνη σε εκπαιδευτές που είχαν αναπτύξει για τον εαυτό τους της φήμη του κλινικού με τα δάκτυλα-υπέρηχο, τις εμμονές με τις τριάδες και τις πεντάδες (που αργότερα έμαθα ότι η ταυτόχρονα παρουσία και των τριών ή 5 μαζί είναι το ίδιο συχνή με τις απανωτές εξάρες στο μάζεμα στις πόρτες).

Και ειδικά αυτό με την παρακολούθηση των περιστατικών, το μεγαλύτερο σχολείο, κυρίως προς το τέλος της ειδικότητας και ακόμη μεγαλύτερο μετά

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση