ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Συζητήσεις πάνω σε ιατρικά θέματα

Τί ποσοστό κέρδους έχουν οι φαρμακοποιοί στα συνταγογραφούμενα φάρμακα;

<< < (4/6) > >>

Δ. Κουναλάκης:
Σε ένα ευνομούμενο κράτος όπου θα υπήρχαν κανόνες στη συνταγογραφία και έλεγχος και συγκεκριμένο κανονιστικό πλαίσιο για τους φαρμακοποιούς και την πληρωμή τους, δεν θα κάναμε καν αυτή τη συζήτηση.

Για μένα, ο φαρμακοποιός πρέπει να πληρώνεται κατά πράξη/ασθενή και όχι με ποσοστό. Και πρέπει να πληρώνεται άμεσα.
Η απελευθέρωση δεν ξέρω εάν θα κάνει τα πράγματα καλύτερα, ίσως είμαι από τους λίγους που βλέποντας άλλους τομείς που απελευθερώθηκαν μάλλον χειρότερα θα τα κάνει.

Η ηλεκτρονική συνταγογραφία είναι εφικτή εδώ και καιρό και το κράτος θα κέρδιζε περισσότερα χρήματα από ότι με τις μειώσεις των φαρμάκων αλλά.......

Νικολάου Αργύρης:
Θα ήταν τέλειο...
Ο κάθε ασφαλισμένος να έχει μια κάρτα να πηγαίνει στο γιατρό να βλέπει ο γιατρός το ιστορικό του και τι φάρμακα έχει πάρει. Να περνάει μέσα στην κάρτα μέσω ενός υπολογιστή (ακόμα και με ένα netbook είναι εφικτό αυτό) τη συνταγογράφησή του, ύστερα να πηγαίνει στο φαρμακοποιό και να παίρνει τα φάρμακα του μέσω της κάρτας και αυτό είναι όλο ούτε βιβλιάρια ούτε τίποτα, τα μέσα υπάρχουν η θέληση όμως όχι, φανταστείτε την μείωση του τζίρου των φαρμακοβιομηχανιών και μόνο, και ύστερα τα ανάλογα έσοδα του κράτους από φόρους και μη.

Το κράτος που ζούμε είναι κράτος εντυπωσιασμού μειώσεις λέει 10% στα φάρμακα, κάτσε να δεις ποια σε ποια θα πέσουν οι τιμές και σε ποια θα ανέβουν και μετά τα λέμε.

Φιλικά

Νικολάου Αργύρης

iGP:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος


Argirios Argiriou:
Καθημερινή, 30/09/2010.
Tου Πασχου Μανδραβελη / pmandravelis@kathimerini.gr

Το φάρμακο της απελευθέρωσης.
 


Είναι σίγουρο ότι πολλοί επιχειρηματίες θα ζηλεύουν το ποσοστό μεικτού κέρδους 23,8% των φαρμακείων, που δημοσιοποίησε με μεγάλες καταχωρίσεις στον Τύπο ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος. Ας προσπεράσουμε τη γαρνιτούρα της διαφήμισης περί «κοινωνικού ρόλου των φαρμακοποιών» (ο ρόλος των υδραυλικών αντικοινωνικός είναι;) και ότι «όλοι κατανοούν ότι ο φαρμακοποιός πρέπει με ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια να συνεχίσει να επιτελεί τον ρόλο του». Ολοι οι άνθρωποι με ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια να συνεχίσουν να επιτελούν τον ρόλο τους.

Θα δεχθούμε ότι τα 23,8 ευρώ, που παίρνουν οι φαρμακοποιοί σε κάθε κατοστάρικο που δίνουμε εμείς οι πολίτες, είναι λίγα. Και αν πληρώνουν τόσο πολύ, ενοίκιο, ρεύμα, ΟΤΕ ύδρευση κ.λπ. που να τους μένει (όπως λέει η διαφήμιση) το 10-11,5%, αυτό το ποσοστό καθαρού κέρδους μπορεί να είναι ζηλευτό για πολλούς επιχειρηματίες, αλλά εμείς θα δεχθούμε ότι είναι πενιχρό. Τότε γιατί δεν παλεύουν υπέρ της απελευθέρωσης της τιμής των φαρμάκων, ώστε να πάρουν περισσότερα; Η απελευθέρωση δεν είναι μονόδρομος. Σίγουρα οι πωλητές θα συνυπολογίσουν αποσβέσεις, ενοίκια κ.λπ. (που αναφέρονται στη διαφήμιση) και θα προσαρμόσουν την τιμή, πιθανώς και προς τα πάνω. Το πρόβλημα στην αγορά φαρμάκου -όπως και σε όλα τα άλλα κλειστά επαγγέλματα- δεν είναι το ποσοστό κέρδους. Παρά τους θρύλους περί αισχροκέρδειας που κυκλοφορούν στην Ελλάδα δεν υπάρχει ένα δίκαιο ποσοστό κέρδους. Αν υπήρχε, ο ιδρυτής του Facebook θα ήταν ο πλέον αισχροκερδής όλων των εποχών. Από μια ιδέα έφτιαξε περιουσία. Πώς να εκτιμηθεί το δίκαιο ποσοστό κέρδους του;

Το ίδιο ισχύει και με τους φαρμακοποιούς. Σε συναλλαγές συναινούντων ενηλίκων (και με δεδομένες τις εναλλακτικές λύσεις που πρέπει να έχει ένας καταναλωτής, δηλαδή αν υπάρχει αγορά), το ποσοστό 23,8% δεν είναι ούτε πολύ ούτε λίγο. Δεν μπορεί να κριθεί, όπως δεν μπορεί να κριθεί το ποσοστό κέρδους του Αρμάνι, σε σύγκριση με τα κινέζικα. Κάποιοι θέλουν να πληρώνουν την ετικέτα Αρμάνι δίνοντας περιθώριο κέρδους στον μόδιστρο 1.000% και κάποιοι δεν νοιάζονται για φίρμες και αγοράζουν από το καλάθι. Το πρόβλημα ξεκινά αν ο μονοπωλητής της νόμιμης βίας (δηλαδή το κράτος) επιβάλλει να φοράμε όλοι Αρμάνι ή επιβάλλει στον Αρμάνι να πουλά με ποσοστό 23,8%. Στους δικούς μας λογαριασμούς δεν χρειαζόμαστε δερβέναγα. Μπορεί δηλαδή μετά την απελευθέρωση κάποιοι καταναλωτές να προτιμήσουν φαρμακεία που προσφέρουν ωραίο περιβάλλον και φαρμακοποιούς πρόθυμους να εξηγήσουν τα σανσκριτικά που έχουν μέσα στις συσκευασίες τους τα φάρμακα και να πληρώσουν γι’ αυτό ποσοστό κέρδους 30% και μπορεί άλλοι να προτιμήσουν το απρόσωπο φαρμακείο και μετά να βγάλουν τα μάτια τους προσπαθώντας να καταλάβουν τις παρενέργειες των φαρμάκων. Τώρα με κρατικά καθορισμένο το ποσοστό κέρδους δεν έχουμε ούτε την υπηρεσία ούτε τη φθήνια από την απουσία της. Η απελευθέρωση θα φτιάξει και καλύτερα φαρμακεία και θα μειώσει τις τιμές.

ΥΓ.: Αν δει κάποιος τη διαφήμιση του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου θα προσέξει ότι είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ)! Τι στην ευχή! Και η συνδικαλιστική τους έκφραση δημοσιοϋπαλληλική είναι;
 
 
 
 
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος

D-Michalis:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΥΓ.: Αν δει κάποιος τη διαφήμιση του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου θα προσέξει ότι είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ)! Τι στην ευχή! Και η συνδικαλιστική τους έκφραση δημοσιοϋπαλληλική είναι;

--- Τέλος παράθεσης ---

Γιατί, οι Ιατρικοί Σύλλογοι, ο ΠΙΣ, η ΕΙΝΕ (Ένωση Νοσηλευτών), τί είναι? Συνδικαλιστικά όργανα !!! που έχουν συσταθεί με νομοθετικές πράξεις και έχουν λάβει ΦΕΚ, ως Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου !!!
Των Φαρμακοποιών μας πείραξε?

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση