ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Συζητήσεις πάνω σε ιατρικά θέματα
Ομοιοπαθητική
Δ. Κουναλάκης:
Η πρόταση της επιτροπής του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας βρέθηκε να έχει την αντίδραση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών. Διχάζει και τους γιατρούς αυτό το θέμα, διχάζει και τους ασθενείς. Και όλοι έχουμε κάτι να κρύψουμε. Η αλήθεια δεν είναι αγαπητή...... και αν και όλοι έχουν κάποιο δίκιο, κανένας δεν φαίνεται να θέλει την λύση στο πρόβλημα.
Η υγεία είναι μια εξαιρετικά σύνθετη κατάσταση. Τα συναισθήματα, που μετατρέπονται σε χημικά σήματα-διαβιβαστές μεταξύ των κυττάρων, επηρεάζουν τις σωματικές λειτουργίες και έμμεσα και την πορεία μιας ασθένειας. Πόσοι δεν βίωσαν μια νέα νόσο μετά από μια έντονη ψυχική πίεση; Η εμπειρία μου σαν γιατρός περιλαμβάνει συγκεκριμένες περιπτώσεις όπου ο ψυχικός χειρισμός του ασθενή οδηγεί σε βελτίωση της νόσου χωρίς κανένα φάρμακο. Το ίδιο φαινόμενο χρησιμοποιείται από αρχαιοτάτων χρόνων και ονομάζεται placebo: Η παροχή ενός εικονικού φαρμάκου (placebo), συχνά από αλεύρι ή ένα βιταμινούχο σκεύασμα χωρίς θρεπτική πρακτικά αξία, που το ίδιο δεν έχει χημικά κανένα σωματικό αποτέλεσμα, αλλά που η αυθυποβολή του προκαλεί στον ασθενή αισθητή βελτίωση της νόσου του.
Η ομοιοπαθητική ιστορικά αναπτύχθηκε με ρυθμούς συγκρίσιμους με την βελτίωση της διάδοσης του λόγου και της προσωπικής άποψης. Τα τελευταία χρόνια, με την ανάπτυξη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχεις αποκτήσει σημαντικό αριθμό οπαδών. Ακόμη όμως και σαν ορισμός δεν είναι ίδια παντού, έχει πολλά παρακλάδια και εξειδικεύσεις. Συχνά αλληλοεπικαλύπτεται με βοτανοθεραπείες, αποχή από συνθετικά φάρμακα, αποχή από εμβολιασμούς, ακόμη και θρησκευτικές δοξασίες. Ερευνητικές μελέτες που έγιναν έδειξαν ότι έχει δράση όμοια με την αυθυποβολή, το Placebo. Και επιστημονικά να το δει κανείς με τους νόμους της κβαντικής χημείας που ισχύουν σε σχεδόν μηδενικές συγκεντρώσεις ουσιών σε ένα διαλύτη, οι υποσχέσεις από τους ομοιοπαθητικούς και η χρήση των ομοιοπαθητικών σκευασμάτων δεν στηρίζονται στις ιδιότητες της κβαντικής χημείας. Από την άλλη σε νοσήματα ή καταστάσεις που σχετίζονται με την αυθυποβολή (άμεσα ή έμμεσα) έχουν κάποια ήπια αποτελέσματα. Και ο κατάλογος δεν είναι μικρός. Και τα λεφτά δεν είναι λίγα.... αν δει πλέον κανείς γιατρούς που ασχολούνται μόνο με την ομοιοπαθητική ή φαρμακεία και εταιρίες που ειδικεύονται σε ομοιοπαθητικά σκευάσματα. Το άλλο ενδιαφέρον, που επιβεβαιώνει τα παραπάνω, είναι ότι οι ίδιοι εξειδικευμένοι στην ομοιοπαθητικοί ιατροί, σε πολλά, συχνά και καθημερινά νοσήματα, ή σε στέλνουν σε μη ομοιοπαθητικό ιατρό ή χρησιμοποιούν και αυτοί κλασσικά φαρμακευτικά σκευάσματα και ξεχνούν όλες τις ιδεολογικές και εναλλακτικές θεραπείες.
Χρησιμοποιείται η αυθυποβολή; Ναι, όχι συχνά, αλλά κάποιες φορές είναι προτιμότερο από μια άλλη φαρμακευτική αγωγή ή/και όταν το απαιτεί η ψυχοσύνθεση του ασθενή. Υπάρχουν μάλιστα και μελέτες, που έχουν αποδείξει την αξία της αυθυποβολής (placebo) σε συγκεκριμένες περιπτώσεις όπως πχ η βελτίωση της αίσθησης του πόνου. Όταν έχεις πάνω από μια επιλογή θεραπείας σε ένα πρόβλημα υγείας, αρχίζουν τα διλήμματα.... Ποιος επιλέγει την μία ή την άλλη θεραπεία; Πότε προχωράμε σε θεραπεία αυθυποβολής; Επειδή δεν λέμε την αλήθεια στον ασθενή, πότε είναι δεοντολογικά σωστό αυτό; Αν στην ιατρική, δεχόμαστε ότι μόνο ο γιατρός έχει ρόλο να βρει την σωστή διάγνωση, και να κοινωνήσει στον ασθενή του τις διαθέσιμες θεραπείες, τότε ορθώς ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών έχει δίκιο που ζητάει μια θεραπεία αυθυποβολής να επιλέγεται μόνο από ιατρό και όχι από άλλους μη γιατρούς. Το πιο βασικό επιχείρημα είναι ότι ο ιατρός έχει την ευθύνη να αποκλείσει άλλα νοσήματα με τα ίδια συμπτώματα στον ασθενή που θα χειροτερεύσουν από θεραπείες αυθυποβολής. Ο ιατρός επίσης, δεσμεύεται από την ιατρική δεοντολογία για την θεραπεία του ασθενή και όχι για την προώθηση θεραπευτικών σκευασμάτων με σκοπό το κέρδος. Αυτός είναι και ο λόγος διαχωρισμού ιατρού-φαρμακοποιού, ο πρώτος κάνει διάγνωση και συστήνει θεραπεία και ο δεύτερος απαγορεύεται να χορηγεί θεραπείες εάν δεν υπάρχει σύσταση από γιατρό.
Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο από την ίδια την φύση της ιατρικής τέχνης. Η άσκηση της ιατρικής απαιτεί γνώση, εμπειρία αλλά και ένα τρόπο θεώρησης που δεν αποκτάται απλά διαβάζοντας ιατρικά κείμενα. Επίσης, η ιατρική γνώση βελτιώνεται με γρήγορους ρυθμούς και πολλές ανακαλύψεις ξεκίνησαν από απλή παρατήρηση των γιατρών στους ασθενείς τους. Είναι πολύ δύσκολο και επικίνδυνο να βάλεις την εφαρμογή της ιατρικής πράξης σε στενούς νόμους και κανόνες. Οι ιατροί πάντα απολάμβαναν μεγαλύτερη ελευθερία χειρισμών από όλους επίσης μορφωμένους επαγγελματίες. Σε ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα ξέρουμε τις προδιαγραφές για κάθε βίδα, κάθε συστατικό του. Κανένας μας δεν έχει αυτή την πληροφορία για κανένα συνάνθρωπο, ούτε για τον ίδιο μας τον εαυτό. Πάντα, ο ιατρός, ειδικά αυτός που ζει καθημερινά τον ασθενή του, είναι σε αγωνία να προσφέρει τα περισσότερα καλά στον ασθενή του, και πολλές φορές μια μη τυποποιημένη θεραπεία που έχει επιστημονική βάση από την παθοφυσιολογία μπορεί να δώσει καλύτερα αποτελέσματα. Ο ασθενής που έγινε καλά, που έζησε περισσότερο, που είναι καλύτερα από όμοιους του, είναι η καλύτερη και ίσως και η μοναδική διαφήμιση του γιατρού του.
Εδώ αρχίζει η δυσκολία και η ευθύνη. Πως μπορείς να περιορίσεις φαινόμενα τσαρλατανισμού; Η λύση δεν είναι ιδιαίτερα απλή αλλά είναι εφικτή και αποτελεσματική: με την καταγραφή και την παρακολούθηση της εφαρμογής της ιατρικής πράξης. Αφήνοντας ελεύθερο το γιατρό να εξασκήσει την ιατρική τέχνη, καταγράφοντας όμως την διαδικασία, και να τον ελέγξεις όταν δεις ότι τα αποτελέσματα των θεραπειών στους ασθενείς του τον καθιστούν επικίνδυνο σε σχέση με τους υπόλοιπους ιατρούς. Αυτό απαιτεί σχεδιασμό και παρουσία κράτους που σέβεται τους πολίτες. Και φυσικά καλύπτει κάθε περίπτωση κακής ιατρικής πρακτικής, άσε που μπορεί να βγάλει και πολλές λανθασμένες πολιτικές αποφάσεις και παραλείψεις στην επιφάνεια. Αλλά, πάντα η εύκολη λύση είναι το κυνήγι μαγισσών.... Ονομάζουμε και καίμε στην πυρά ομοιοπαθητικό όποιον γιατρό στιγματίσει ο όχλος..... Αφήνοντας ήσυχους τους "δικούς¨ μας ομοιοπαθητικούς που δεν ενοχλούν τον όχλο. Γιατί ιστορικά αυτό γίνεται στο τέλος.
Ζούμε ξανά ένα Μεσαίωνα.....
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδοςπροσωπικά, πιστεύω ότι προέχει η θεραπεία του ασθενή, με όποιο τρόπο κι αν γίνεται αυτό αρκεί να τηρούνται κάποιοι δεοντολογικοί κανόνες.
Η αυθυποβολή (και μόνο) που προσφέρει η ομοιοπαθητική, εάν θεραπεύει τον ασθενή, ελάχιστα με ενδιαφέρει τι κάνει και πως το κάνει.
Τώρα, εάν η "θεραπεία" έχει ως αποτέλεσμα να μην θεραπεύεται η νόσος και να υπάρχουν επιπλοκές μακροπρόθεσμα αυτό είναι κάτι που δεν είναι ανεκτό. Πάντως, γενικά έχω δει ότι οι ομοιοπαθητικοί ασχολούνται με νοσήματα που η ψυχική κατάσταση του ασθενή επιδρά στο πόσο αισθάνονται την ασθένεια τους ή στο πόσο δίνει συμπτώματα.... Συνεπώς, δεν θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς τι προσφέρουν.....
--- Τέλος παράθεσης ---
Αρχίατρος:
Η άλλη δηλώνει στην κάρτα της Ομοιοπαθητικό Ιατρείο, Ομοιοπαθητικός Ιατρός Πνευμονολόγος, είναι αυτό job description που αποδέχεται ο τοπικός Ιατρικός Σύλλογος ; ; ; Απορώ.
Κάποια καταγγελία από άλλον, πραγματικό Ιατρό, δεν υπάρχει ;
GirousisN:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΗ άλλη δηλώνει στην κάρτα της Ομοιοπαθητικό Ιατρείο, Ομοιοπαθητικός Ιατρός Πνευμονολόγος, είναι αυτό job description που αποδέχεται ο τοπικός Ιατρικός Σύλλογος ; ; ; Απορώ.
Κάποια καταγγελία από άλλον, πραγματικό Ιατρό, δεν υπάρχει ;
--- Τέλος παράθεσης ---
Ανατροπή για την ομοιοπαθητική μετά από απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας
Μετά την αντίστοιχη απόφαση της Βρετανίας αλλά και άλλων χωρών που προκάλεσαν αντιδράσεις στην ομοιοπαθητική κοινότητα, και η Ελλάδα προχωρά σε ξεκάθαρη “αποπομπή” της ομοιοπαθητικής από το χώρο της ιατρικής.
Όπως αποκάλυψε το “Έθνος της Κυριακής” το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ) που αποτελεί το κορυφαίο γνωμοδοτικό όργανο του υπουργείου Υγείας, στην Ολομέλειά του απεφάνθη ότι η ομοιοπαθητική όχι μόνο δεν είναι ισότιμη της ιατρικής αλλά ούτε καν συμπληρωματική της ιατρικής επιστήμης.
Σημειώνεται μάλιστα στην απόφαση του ΚΕΣΥ που καθαρογράφηκε μόλις πριν από λίγες ημέρες, ότι η ομοιοπαθητική δεν συνιστά́ ούτε καν ”εναλλακτική́ ιατρική́”.
Όπως αποφάσισαν οι κορυφαίοι επιστήμονες του οργάνου, η ομοιοπαθητική συνιστά πρακτική και θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ως τίτλο τον: “Ομοιοπαθητική Πρακτική”.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει η Ολομέλεια του ΚΕΣΥ και αναφέρεται στο δημοσίευμα του “Έθνος της Κυριακής”: “Στον τίτλο “Ομοιοπαθητική Πρακτική” δεν θα πρέπει να αναφέρονται οι προσδιοριστικοί όροι “εναλλακτική ιατρική”, “θεραπευτική”, “ιατρική πράξη” ή “θεραπευτική πρακτική” και άλλοι σχετικοί ιατρικοί τίτλοι και όροι”.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Argirios Argiriou:
Τι έγινε με εκείνη την επιτροπή που συνέστησε πριν 2 χρόνια το Υπουργείο Υγείας για την επίσημη αναγνώριση της Ομοιοπαθητικής; :laugh:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΜόλις 4 ημέρες πριν...
Προς την επίσημη αναγνώριση της στην Ελλάδα η Ομοιοπαθητική.
Στην ιατρική μεθοδολογία και πρακτική ετοιμάζεται να εντάξει και επισήμως το Υπουργείο Υγείας την Ομοιοπαθητική.
Με απόφαση του Ανδρέα Ξανθού θα διερευνηθεί αναλυτικά το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα μπορούσε να ενταχθεί η ομοιοπαθητική ως ιατρική πράξη.
Έτσι, συστάθηκε Ομάδα Εργασίας που θα εξετάσει και θα διαμορφώσει το σχετικό θεσμικό πλαίσιο που θα επιτρέψει την επίσημη αναγνώρισης της εφαρμογής της ομοιοπαθητικής αποκλειστικά σαν ιατρική μεθοδολογία και πρακτική.
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
--- Τέλος παράθεσης ---
Κάνουμε μια επιτροπή 11 ατόμων για την για τη διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για την επίσημη αναγνώριση της ομοιοπαθητικής στo πλαίσιο άσκησης της ιατρικής πράξης.
Από τα 11 αυτά άτομα, τα 6 ( μεταξύ των οποίων και ο Συντονιστής της ομάδας ) είναι Ιατροί που ήδη εξασκούν την ομοιοπαθητική.
Μήπως το αποτέλεσμα είναι ήδη προδιαγεγραμμένο;
Να τονίσω πάντως στον ΕΟΠΥΥ ότι στην περίπτωση που η παραπάνω επιτροπή καταλήξει στο ότι η Oμοιοπαθητική πρέπει να αναγνωριστεί επισήμως, το επόμενο βήμα θα είναι ο (ήδη χρεοκοπημένος) ΕΟΠΥΥ να αναγκαστεί να βάλει το χέρι στην τσέπη και να αποζημιώνει και συνεδρίες και φάρμακα Ομοιοπαθητικής.
--- Τέλος παράθεσης ---
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Ορθοπαιδικός:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΤι έγινε με εκείνη την επιτροπή που συνέστησε πριν 2 χρόνια το Υπουργείο Υγείας για την επίσημη αναγνώριση της Ομοιοπαθητικής; :laugh:
...
--- Τέλος παράθεσης ---
Διάβασα προχθές την είδηση και σκέφτηκα το ίδιο. Μάλλον η ...επιτροπή του ΥΥ, βλέποντας και τη διεθνή "καταδίκη" της ομοιοπαθητικής, καθυστέρησε υπερβολικά να βγάλει πόρισμα (τα μέλη της παίζει και να πληρώνονται ακόμα) και το ΚεΣΥ πρόλαβε να την απορρίψει ως ιατρική.
Μένει τώρα να δούμε τις αντιδράσεις του σύμβουλου του πρωθυπουργού και των ομοιοπαθητικών. Ίσως καταφύγουν στον Άρειο Πάγο (με την αιτιολογία ότι πλήττεται άδικα το εισόδημά τους -ως είθισται- ) και γίνει αναίρεση της απόφασης του ΚεΣΥ... :)
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση