ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Συζητήσεις πάνω σε ιατρικά θέματα

Περι στατινών

<< < (3/5) > >>

Denominator:
Επιτρέψτε μου να σας θέσω έναν ακόμη προβληματισμό:
- Τι σημαίνει "ανέχομαι λίγη ακόμη LDL";
- Είναι το ίδιο με το "ανέχομαι λίγο ακόμη σάκχαρο";
- Ή ακόμη-ακόμη το "ανέχομαι λίγο ακόμη αναιμία πριν μεταγγίσω";
Ποιος είναι ο αλγόριθμος με τον οποίο καθορίζουμε το όριο ασφαλείας σύμφωνα με το οποίο μπορούμε να μη δώσουμε αγωγή;
Το κυριότερο, θα δώσουμε την ευκαιρία στον ασθενή να συναποφασίσει, εφόσον συνυπολογίζονται και μη ιατρικά δεδομένα στη λήψη της απόφασης, εκθέτοντάς του τις σκέψεις μας;



Δ. Κουναλάκης:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΥπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι το άγχος αυξάνει την καρδιακή συχνότητα,ελαττώνει την ανοσιακή απάντηση και
αυξάνει ορισμένους δείκτες φλεγμονής.
Υπάρχουν κάποια (λίγα) επιστημονικά δεδομένα που δείχνουν ότι το νοητικό stress μπορεί πράγματι
να αυξήσει της τιμές χοληστερόλης τουλάχιστον σε κάποιους πληθυσμούς και σε μικρό ως μέτριο βαθμό.
Οι διαφοροποιήσεις έχουν κυρίως σχέση με τον διαφορετικό τρόπο με τον οποίο ο κάθε άνθρωπος επηρεάζεται
απο στρεσσογόνες καταστάσεις.

Ωστόσο δεν νομίζω ότι το ερώτημα του κυρ.Μακρέα «πήγαινε τοσο μακριά»
Όταν διάβασα του medicus την άποψη και συγκεκριμένα:

--- Παράθεση ---και καταθέτω, επιπλέον, και μία σκέψη και απορία. Εάν, εάν λέω, η γυναίκα βρίσκεται σε μία μη διαχειρίσιμη αγχώδη κατάσταση με τι διάθεση θα ασκηθεί και πώς μπορεί να πειθαρχήσει σε μία διαιτητική θεραπεία;

--- Τέλος παράθεσης ---
το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι ότι άν πρόκειται για "μη διαχειρίσιμη αγχώδη κατάσταση"  τότε δεν νομίζω ότι η αντιμετώπιση
της ήπιας υπερλιπιδαιμίας θα αποτελούσε προτεραιότητα.

--- Τέλος παράθεσης ---

Σαφώς και το άγχος της έχει προτεραιότητα από την υπερλιπιδαιμία. Και δεν είναι μόνο το πρόβλημα μου η χοληστερίνη. Υπάρχει η υδρομηχανική που εξηγεί πολλά κλινικά φαινόμενα.
Εγώ το πήγα πολύ μακριά γιατί οι ερωτήσεις των ασθενών μας το πάνε μακριά: "Δηλαδή γιατρέ εγώ τώρα κινδυνεύω περισσότερο να πάθω κάτι λόγω του άγχους μου;"
Το κόλησα γιατί πρόσφατα οι στατίνες απόκτησαν "αντιφλεγνώδεις" ιδιότητες με ευεργετικές επιδράσεις στην μείωση των καρδιαγγειακών ακόμη και στην ελάχιστη δόση, ακόμη και όταν δεν "ρίξουν" την χοληστερίνη. Να υπενθυμίσω ότι υπάρχει και η ταπεινή ασπιρίνη με αντιφλεγμονώδεις δράσεις που δεν έχουν άλλα αγαπημένα αντιαιμοπεταλιακά.
Εσύ τι απαντάς στον ασθενή αυτό;

Συζήτηση κάνουμε.

Zachariadis:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
Σαφώς και το άγχος της έχει προτεραιότητα από την υπερλιπιδαιμία. Και δεν είναι μόνο το πρόβλημα μου η χοληστερίνη. Υπάρχει η υδρομηχανική που εξηγεί πολλά κλινικά φαινόμενα.
Εγώ το πήγα πολύ μακριά γιατί οι ερωτήσεις των ασθενών μας το πάνε μακριά: "Δηλαδή γιατρέ εγώ τώρα κινδυνεύω περισσότερο να πάθω κάτι λόγω του άγχους μου;"
Το κόλησα γιατί πρόσφατα οι στατίνες απόκτησαν "αντιφλεγνώδεις" ιδιότητες με ευεργετικές επιδράσεις στην μείωση των καρδιαγγειακών ακόμη και στην ελάχιστη δόση, ακόμη και όταν δεν "ρίξουν" την χοληστερίνη. Να υπενθυμίσω ότι υπάρχει και η ταπεινή ασπιρίνη με αντιφλεγμονώδεις δράσεις που δεν έχουν άλλα αγαπημένα αντιαιμοπεταλιακά.
Εσύ τι απαντάς στον ασθενή αυτό;

Συζήτηση κάνουμε.

--- Τέλος παράθεσης ---

Οι ακριβείς μηχανισμοί  με τους οποίους το άγχος μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα LDL δεν έχουν πλήρως διελευκανθεί.
Η βασική θεωρία στηρίζεται στην αύξηση των εκκρινόμενων «ορμονών του stress» την κορτιζόλη και της κατεχολαμίνες.
Η έκκριση κορτιζόλης αυξάνει τα επίπεδα γλυκόζης αίματος ωστε να χρησιμοποιηθεί  άμεσα για της ανάγκες αντιμετώπισης της
αρχέγονης κατάστασης του «fight or flight».Τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης όμως δεν θα χρησιμοποιηθούν για καύσιμα
και σημαντικό μερος αυτών θα μετατραπεί τελικά σε λιπαρά οξέα και χοληστερόλη.
Επιπλέον έμφαση δίδεται και στην ψυχολογική αυτή  καθε αυτή επίδραση του άγχους ,που πολύ συχνά οδηγεί σε ακατάστατα γεύματα
χαμηλής διατροφικής αξίας πλούσιια σε κορεμένα λιπαρά καθώς και σε συνήθειες όπως το κάπνισμα και την υπερκατανάλωση αλκοόλ
που με την σειρά τους συμβάλλουν στην δυσλιπιδαιμία.

Οι λεγόμενες «πλειοτροπικές»δράσεις των στατινών είναι αρκετά καλά τεκμηριωμένες.Πράγματι εμφανίζουν και
σημαντικές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και αυτό σίγουρα δεν αποτελεί μόνο κομμάτι του marketing των φαρμακευτικών εταιριών.
Η περιγραφή του τρόπου με τον οποίο ασκούν την αντιφλεγμονώδη δράση ξεφεύγει αλλά γενικά αφορά την μείωση των κυττάρων
φλεγμονής στην αθηρωματική πλάκα με αναστολή της σύνθεσης των μορίων προσκόλλησης πάνω στα ενδοθηλιακά κύτταρα και
λευκοκύτταρα καθώς και την έκφραση των κυτοκινών που συμμετέχουν στην επιστράτευση των φλεγμονοδών κυττάρων.
Η καταστολή αυτή της φλεγμονώδους απάντησης είναι ανεξάρτητη απο την ικανότητα των στατινών να αναστέλλουν την HMG-CoA αναγωγάση,
απο την δράση τους δηλ. ως υπολιπιδαιμικά φάρμακα.
Με τον τρόπο αυτό μειώνουν τα επίπεδα δεικτών φλεγμονής όπως της C-RP που πλέον χρησιμοποιείται ως ο ισχυρότερος
προγνωστικός δείκτης καρδιαγγειακών επεισοδίων.
Πέρα απο της αντιφλεγμονώδεις δράσης των στατινών εμφανίζουν ακόμα αντιοξειδωτική και ανοσοτροποποιητική δράση που
οφείλονται κυρίως  στην αναστολή σύνθεσης των ισοπρενοειδών,τα οποία αποτελούν ενδιάμεσο στάδιο στον καταρράκτη
βιοσύνθεσης της χοληστερόλης και είναι απαραίτητα για της κυτταρικές διεργασίες 'ολων των κυττάρων.
Αυτή η μείωση των ισοπρενοειδών μπορεί να εξηγήσει επίσης την ευνοική επίδραση των στατινών σε νοσήματα των οποίων η
παθογένεια είναι άσχετη με της διαταραχές των λιπιδίων,όπως στην οστεοπόρωση,ορισμένα αυτοάνοσα νοσήματα,την
νόσο Alzheimer,την άνοια και την αύξηση κακοήθων όγκων.

Οι ευεργετικές δράσεις των στατινών είναι δεδομένες.Σίγουρα οι φαρμακευτικές εταιρίες «φουσκώνουν» υπέρμετρα
τα όποια επιστημονικά δεδομένα και «μειώνουν» δυσμενείς επιδράσεις και παρενέργειες απο την χρήση τους.
Στις ΗΠΑ ειδικά οι στατίνες εμφανίζονται ως φάρμακα θαυματουργά για πάσα νόσο.
Πρόσφατα έλαβα ένα email απο το medscape με θέμα «το κόστος της χορήγησης στατινών ΣΕ ΟΛΟΥΣ τους
Αμερικανούς!»;Υπάρχουν φωνές στις ΗΠΑ (απο την «επιστημονική » κοινότητα! ) που έχουν προτείνει την χορήγηση στατινών
με την ύδρευση...μαζί με την χλωρίωση του νερού...!! ;D





Δ. Κουναλάκης:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
αλήθεια όταν έχουμε στρες έχουμε αύξηση της καρδιακής συχνότητας; Αυτό σημαίνει αύξηση της ταχύτητα ροής; Αυτό σημαίνει περισσότερη δυναμική ενέργεια; Αυτό τι επιδράσεις έχει από υδροδυναμικής άποψης; Σημαίνει αυξημένη βλάβη ενδοθηλίου; Αν ναι, έχει κλινική επίπτωση; Αν έχει, έχει μετρηθεί;

Είναι από τα άλυτα ερωτήματα που έχω...


--- Τέλος παράθεσης ---
Για αυτά υπάρχουν στοιχεία-απαντήσεις;
Μιλάω για μηχανικά φαινόμενα που δημιουργούν θρόμβους σε ένα "φλεγμονώδες" περιβάλλον.

Επίσης, τελικά τι απάντηση δίνεις στον ασθενή σου;

Zachariadis:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή ΕίσοδοςΔεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links). Εγγραφή ή Είσοδος
αλήθεια όταν έχουμε στρες έχουμε αύξηση της καρδιακής συχνότητας; Αυτό σημαίνει αύξηση της ταχύτητα ροής; Αυτό σημαίνει περισσότερη δυναμική ενέργεια; Αυτό τι επιδράσεις έχει από υδροδυναμικής άποψης; Σημαίνει αυξημένη βλάβη ενδοθηλίου; Αν ναι, έχει κλινική επίπτωση; Αν έχει, έχει μετρηθεί;

Είναι από τα άλυτα ερωτήματα που έχω...


--- Τέλος παράθεσης ---
Για αυτά υπάρχουν στοιχεία-απαντήσεις;
Μιλάω για μηχανικά φαινόμενα που δημιουργούν θρόμβους σε ένα "φλεγμονώδες" περιβάλλον.

Επίσης, τελικά τι απάντηση δίνεις στον ασθενή σου;

--- Τέλος παράθεσης ---

Αυτή καθε αυτή η αύξηση της καρδιακης συχνότητας και της ταχύτητας ροής αίματος αλίμονο να μπορούσε να
προκαλέσει απο μόνη της ενδοθηλιακή βλάβη.Τότε σε πάρα πολλές παθολογικές και φυσιολογικές καταστάσεις υπερδυναμικής
κυκλοφορίας όπως ο πυρετός,η εγκυμοσύνη,το άγχος,υπερθυρεοειδισμός κλπ θα υπήρχε σοβαρό πρόβλημα αγγειακού τραυματισμού.

Όταν όμως προυπάρχουν ενδοθηλιακές λειτουργικές και δομικές βλάβες με την μορφή των αθηρωματικών πλακών και την απώλεια της
φυσιολογικής αγγειοκινητικότητας,αυτές συντηρούναι και επιδεινώνονται απο την στροβιλώδη ροή στην περιοχή των βλαβών.
Η στροβιλώδης ροή μπορεί να οδηγήσει στην αύξηση της παραγωγής ορισμένων μορίων προσκόλλησης των λευκών αιμοσφαιρίων.
Η αυξημένη τοιχωματική τάση μπορεί επίσεις να προάγει την παραγωγή πρωτεογλυκανών απο τα αρτηριακά λεία μυικά κύτταρα.
Οι πρωτεογλυκάνες αυτές έχουν την δυνατότη να συνδέουν και να κατακρατούν σαν μαγνήτη σωματίδια λιποπρωτεινών,διευκολύνοντας
την οξείδωση τους και παράγοντας έτσι τη φλεγμονώδη απάντηση στα σημεία σχηματισμού αθηρωματικής πλάκας.
Οι στατίνες εδώ παίζουν σημαντικό προστατευτικό «πυροσβεστικό» ρόλο,καταστέλοντας τόσο τον σχηματισμό αυτών των μορίων προσκόλλησης
όσο και των πρωτεογλυκανών.
Εύχομαι να σε καλύπτει η απάντηση μου.Δεν θέλω να φαίνονται αυτά που γράφω υπερβολικά αναλυτικά και δυσνόητα ή σαν ανούσια επίδειξη
άσχετων γνώσεων προς αυτοπροβολή.Πραγματικά δεν θέλω να κάνω τέτοια εντύπωση ,όμως είναι και δύσκολο να απαντήσω με πιό απλό τρόπο.
Τώρα τί θα απαντούσα στην ασθενή σου ;
«Αν το άγχος σου σε κάνει να καπνίσεις 2 πακέτα τσιγάρα,να πίνεις αλκοοόλ,να μήν τρώς σωστά και σε ακατάστατο ωράριο....άν σε καθηλώνει στην
τηλεόραση με της ώρες να βλέπεις τουρκικα σήριαλ και δεν βγαίνεις έξω ....αν δεν παίρνεις με συνέπεια τα φάρμακα για την πίεση σου......αν...
ΝΑΙ Κινδυνεύεις να πάθεις σοβαρά προβλήματα λόγω άγχους !»


Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση