ΠΦΥ -Εκπαίδευση > Συζητήσεις πάνω σε ιατρικά θέματα
Ποιος μπορεί να συνταγογραφήσει PPI?
medicus:
Έχουμε 4 ιατρούς, ιδιώτες, τον Α, τον Β, τον Γ και τον Δ. Ο Α είναι ανειδίκευτος, ο Β και ο Γ κατέχουν τον τίτλο της ειδικότητας Χ και ο Δ της ειδκότητας Υ. 4 ασθενής εξετάζονται, αντίστοιχα, από τους προαναφερθέντες ιατρούς και χρήζουν όλοι τους το φάρμακο Φ.
Ο Α και ο Β συνταγογραφούν το φάρμακο Φ σε "ελεύθερη" συνταγή. Ο Γ και ο Δ συνταγογραφούν, το ίδιο φάρμακο, ηλεκτρονικά.
Για τον Α και τον Β δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα εκτελέσεως της συνταγής. Αντιθέτως, βάσει της νομοθεσίας, υποχρεούται ο φαρμακοποιός να εκτελέσει την συνταγή ως έχει.
Για τον Δ, ο ΕΟΠΥΥ(ή οποιοσδήποτε ασφαλιστικός φορέας) βάσει της νομοθεσίας "εγκρίνει" την εκτέλεση της συνταγής διότι οι ενδείξεις "κουμπώνουν" στην ειδικότητα του ιατρού Δ.
Αντίθετα, για τον Γ, δεν υπάρχει "σύμπνοια" μεταξύ του φαρμάκου και της ειδικότητας και έτσι ο Γ είναι υπόλογος και "κατηγορούμενος".
Αφού, λοιπόν, τα φάρμακα έχουν ενδείξεις, αποκλειστικά, για τις παθήσεις και όχι για τα φυσικά πρόσωπα που τα χορηγούν, τότε σε ποια λογική στηρίζεται η ΔΙΑΚΡΙΣΗ των ιατρών σε «ικανούς» και «μη ικανούς» για την χορήγηση ενός φαρμάκου;
Η ιατρική ΙΔΙΟΤΗΤΑ(και όχι ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ), μέσω της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, επιτρέπει στον οποιοδήποτε ιατρό να χορηγήσει φάρμακο βάσει της κριτικής του ικανότητας. Η «ειδικότητα» υφίσταται για να βελτιώνει την δεξιοτεχνία, σε κάποιον τομέα, και όχι την θεωρητική κατάρτιση. Η τελευταία είναι καθημερινό καθήκον και υποχρέωση του κάθε πτυχιούχου της Ιατρικής Σχολής και αφορά στην ευσυνειδησία του εκάστοτε ιατρού, συναρτήσει του χώρου και του επιπέδου που ασκεί την τέχνη-επιστήμη του.
Κατά την προσωπική μου άποψη, αυτή είναι και η μεγαλύτερη νίκη τους!!! Μας έχουν αφαιρέσει την ΙΔΙΟΤΗΤΑ και να μας βάζουν να πολεμάμε ο ένας τον άλλον με "όπλο" τις ειδικότητες και τον επιμερισμό μας σε "ομάδες" και "φατριές". Για εμένα ο αγώνας μας πρέπει να τοποθετηθεί σε άλλη βάση. Στην επιστροφή μας στην "μαμά" ΙΔΙΟΤΗΤΑ και όλα τα υπόλοιπα έπονται...
Αλλά είπαμε... "είναι πολλά τα λεφτά Άρη!!!".
Ευχαριστώ........... :) :) :) :) :) :)
anasm:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος
Η ιατρική ΙΔΙΟΤΗΤΑ(και όχι ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ), μέσω της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, επιτρέπει στον οποιοδήποτε ιατρό να χορηγήσει φάρμακο βάσει της κριτικής του ικανότητας. Η «ειδικότητα» υφίσταται για να βελτιώνει την δεξιοτεχνία, σε κάποιον τομέα, και όχι την θεωρητική κατάρτιση. Η τελευταία είναι καθημερινό καθήκον και υποχρέωση του κάθε πτυχιούχου της Ιατρικής Σχολής και αφορά στην ευσυνειδησία του εκάστοτε ιατρού, συναρτήσει του χώρου και του επιπέδου που ασκεί την τέχνη-επιστήμη του.
Κατά την προσωπική μου άποψη, αυτή είναι και η μεγαλύτερη νίκη τους!!! Μας έχουν αφαιρέσει την ΙΔΙΟΤΗΤΑ και να μας βάζουν να πολεμάμε ο ένας τον άλλον με "όπλο" τις ειδικότητες και τον επιμερισμό μας σε "ομάδες" και "φατριές". Για εμένα ο αγώνας μας πρέπει να τοποθετηθεί σε άλλη βάση. Στην επιστροφή μας στην "μαμά" ΙΔΙΟΤΗΤΑ και όλα τα υπόλοιπα έπονται...
Αλλά είπαμε... "είναι πολλά τα λεφτά Άρη!!!".
Ευχαριστώ........... :) :) :) :) :) :)
--- Τέλος παράθεσης ---
Πές τα παλικάρι μου!! ;)
Μια επιπλέον (προσωπική) γνώμη...
Δεν καταλαβαίνω, γιατί να υπάρχει πρόβλημα συνταγογράφησης της οποιασδήποτε πραζόλης, από τον απλό Αγροτικό γιατρό,
όταν, πράγματι,
κάνει αντιγραφή πρόσφατης φαρμακευτικής αγωγής, "βάσει γνωμάτευσης Γαστρεντερόλου κου. Δωδεκαδάκτυλου"
Θα πρέπει, δηλαδή, κάθε μήνα,
ο παππούς να παίρνει το ΚΤΕΛ, και να πηγαίνει στην πόλη, για να του (ξανα)γράψει ο Γαστρεντερολόγος του, την αγωγή για την εκρίζωση H.pylori...??
Υ.Γ. Συγχωρήστε με, αν η παρατήρηση αυτή, είναι ενδεχομένως ψιλο-άστοχη... ::)
Αλλά, απέχω από την "ενεργό δράση",
και μου έλεγε γνωστός μου, ότι, αν ΔΕΝ είσαι Γαστρεντερολόγος, το σύστημα του ΗΔΙΚΑ ΔΕΝ σου βγάζει τη Λίστα με τα PPIs...
Denominator:
Το θέμα των πραζολών στερείται κάθε λογικής και δε χρειάζεται, μεταξύ μας τουλάχιστον, να νιώθουμε ακρωτηριασμένοι και παραγνωρισμένοι. Για ταμειακούς λόγους κάποιος αποφάσισε να γράφονται με τρόπο που θα αποθαρρύνει τους περισσότερους ασθενείς από την αποζημίωσή τους. Το ίδιο μπορεί να γίνει φυσικά στο μέλλον και για κάθε ουσία/κατηγορία που μπει στο στόχαστρο των ιθυνόντων λόγω κόστους, όπως π.χ. τα διφωσφονικά. Δυστυχώς η πραγματικότητα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, αυτό που ο @medicus προσδιορίζει ως κρίση της ιατρικής ιδιότητας, αναφέρεται κυρίως στην κρίση της ουσίας της ιατρικής πράξης: Τροποποιούμε συνεχώς την ιατρική πράξη ανάλογα με τα οικονομικά και κοινωνικά μεγέθη. Αυτό έχει μία λογική στην Ελλάδα του παρελθόντος, αλλά υπάρχει και ένα μέτρο, ένας φραγμός στους περιορισμούς. Στην Ελλάδα έχουμε υπερβεί τα εσκαμμένα. Μπροστά μας θα δούμε, τα επόμενα χρόνια, επίσημα αποτυπωμένα ως θλιβερές σελίδες της ΕΛΣΤΑΤ, πολλές από τις επιλογές μας που ως γιατροί καλούμαστε να πάρουμε. Θεωρώ ότι η διαφύλαξη της ουσίας της ιατρικής πράξης είναι προτεραιότητα. Το πώς δεν μπορώ πάντα να το σκεφτώ και είναι κάτι που με βασανίζει μέρα με τη μέρα περισσότερο.
EzeΤΡΟΛ:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή Είσοδος του ΦΣΑ προς τον κ. Σαλμά για το θέμα των πραζολών:
ΠΡΟΣ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ
κ.ΣΑΛΜΑ
ΚΟΙΝ/ΣΗ : Πρόεδρο ΕΟΠΥΥ
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,
Χθες 23/4/2013, στη διαύγεια, αναρτήθηκε το υπ. αριθ’ 14743/14-4-2013 έγγραφο
του ΕΟΠΥΥ «σχετικά με τους περιορισμούς στην συνταγογράφηση σκευασμάτων του θετικού
καταλόγου συνταγογραφουμένων φαρμάκων». Με το έγγραφό του αυτό ο ΕΟΠΥΥ, το οποίο σας
κοινοποίησε, ενημερώνει όλο τον ιατροφαρμακευτικό κόσμο, ότι ο περιορισμός των διαφόρων
ομεπραζολών υφίσταται και συγκεκριμένα τα εν λόγω σκευάσματα «αποζημιώνονται μόνο για
την θεραπεία πεπτικού έλκους και γαστροεισοφαγικής παλινδρόμησης. Συνταγογογραφούνται
μόνο από γαστρεντερολόγους.»
Αυτή η εξέλιξη έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την προφορική υπόσχεση που μας
δώσατε, σύμφωνα με την οποία θα εκδίδατε οδηγία για την άμεση κατάργηση αυτού του
περιορισμού. Μας υποδείξατε δε προς αποφυγή της ταλαιπωρίας των ασφαλισμένων και για να
μην υπάρξει πρόβλημα στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας που δεν υπάρχουν
γαστρεντερολόγοι, να εκτελούμε συνταγές μέχρι να υπάρξει τέτοιο έγγραφο ή τοποθετηθεί
ειδικός φραγμός στην ηλεκτρονική ιατρική συνταγογράφηση.
Θα επιθυμούσαμε εντός της ημέρας διευκρίνιση επί αυτών των αντικρουόμενων
αποφάσεων, ενεργειών και οδηγιών και επίλυση προς την κατεύθυνση που δεσμευτήκατε,
άλλως είμαστε υποχρεωμένοι, να εφαρμόσουμε ένα μέτρο που όχι μόνο θα πλήξει την
αξιοπιστία σας, αλλά και θα ταλαιπωρήσει αφάνταστα τον Ελληνικό λαό.
για τον Φ.Σ.Α.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Xouzouris:
Δεν είναι ορατοί οι σύνδεσμοι (links).
Εγγραφή ή ΕίσοδοςΈχουμε 4 ιατρούς, ιδιώτες, τον Α, τον Β, τον Γ και τον Δ. Ο Α είναι ανειδίκευτος, ο Β και ο Γ κατέχουν τον τίτλο της ειδικότητας Χ και ο Δ της ειδκότητας Υ. 4 ασθενής εξετάζονται, αντίστοιχα, από τους προαναφερθέντες ιατρούς και χρήζουν όλοι τους το φάρμακο Φ.
Ο Α και ο Β συνταγογραφούν το φάρμακο Φ σε "ελεύθερη" συνταγή. Ο Γ και ο Δ συνταγογραφούν, το ίδιο φάρμακο, ηλεκτρονικά.
Για τον Α και τον Β δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα εκτελέσεως της συνταγής. Αντιθέτως, βάσει της νομοθεσίας, υποχρεούται ο φαρμακοποιός να εκτελέσει την συνταγή ως έχει.
Για τον Δ, ο ΕΟΠΥΥ(ή οποιοσδήποτε ασφαλιστικός φορέας) βάσει της νομοθεσίας "εγκρίνει" την εκτέλεση της συνταγής διότι οι ενδείξεις "κουμπώνουν" στην ειδικότητα του ιατρού Δ.
Αντίθετα, για τον Γ, δεν υπάρχει "σύμπνοια" μεταξύ του φαρμάκου και της ειδικότητας και έτσι ο Γ είναι υπόλογος και "κατηγορούμενος".
Αφού, λοιπόν, τα φάρμακα έχουν ενδείξεις, αποκλειστικά, για τις παθήσεις και όχι για τα φυσικά πρόσωπα που τα χορηγούν, τότε σε ποια λογική στηρίζεται η ΔΙΑΚΡΙΣΗ των ιατρών σε «ικανούς» και «μη ικανούς» για την χορήγηση ενός φαρμάκου;
Η ιατρική ΙΔΙΟΤΗΤΑ(και όχι ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ), μέσω της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος, επιτρέπει στον οποιοδήποτε ιατρό να χορηγήσει φάρμακο βάσει της κριτικής του ικανότητας. Η «ειδικότητα» υφίσταται για να βελτιώνει την δεξιοτεχνία, σε κάποιον τομέα, και όχι την θεωρητική κατάρτιση. Η τελευταία είναι καθημερινό καθήκον και υποχρέωση του κάθε πτυχιούχου της Ιατρικής Σχολής και αφορά στην ευσυνειδησία του εκάστοτε ιατρού, συναρτήσει του χώρου και του επιπέδου που ασκεί την τέχνη-επιστήμη του.
Κατά την προσωπική μου άποψη, αυτή είναι και η μεγαλύτερη νίκη τους!!! Μας έχουν αφαιρέσει την ΙΔΙΟΤΗΤΑ και να μας βάζουν να πολεμάμε ο ένας τον άλλον με "όπλο" τις ειδικότητες και τον επιμερισμό μας σε "ομάδες" και "φατριές". Για εμένα ο αγώνας μας πρέπει να τοποθετηθεί σε άλλη βάση. Στην επιστροφή μας στην "μαμά" ΙΔΙΟΤΗΤΑ και όλα τα υπόλοιπα έπονται...
Αλλά είπαμε... "είναι πολλά τα λεφτά Άρη!!!".
Ευχαριστώ........... :) :) :) :) :) :)
--- Τέλος παράθεσης ---
Για να τα λεμε ολα, δεν υφισταται καμια διακριση "ικανότητας χορήγησης" οπως το θετεις.
Ο καθενας ειναι απολυτως ελευθερος να χορηγησει ΟΠΟΙΟ φαρμακο θελει.
Ο περιορισμος που θετει ο ΕΟΠΥΥ αφορα στο ποιος θα πληρωσει το φάρμακο που συνταγογραφείται και θέτει περιορισμους ως προς αυτο.
Άθλια πρακτικη;
Αναμφιβολα, ειδικα εφ'οσον αφορα στις κλασικες ειδικοτητες της ΠΦΥ, αν και θεση μου ειναι οτι ο μονος περιορισμος που θα επρεπε να υφισταται ειναι αυτος της συνειδησης του καθε ιατρου οτι ξερει τι κανει... δεν βλεπω ποιος απαγορευει στον καρδιολογο να "νιώθει" απο διαβητη ή σε μενα που ειμαι παθολογος να ξερω πχ οστεοπόρωση ή ρευματολογία.
Ομως ο περιορισμος που τιθεται εχει αποκλειστικα οικονομικο χαρακτήρα, οχι επιστημονικο.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση